Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 24 czerwca 2015 r. (IBPB-1-2/4510-118/15/AK).
Wnioskodawcą jest spółka akcyjna notowana na giełdzie, znajdująca się w upadłości układowej. Obecnie w firmie funkcjonuje zarząd i nadzorca sądowy oraz ustanowiona została rada wierzycieli. Spółka stworzyła pełny spis znajdujących się w układzie wierzytelności, na łączną kwotę ok. 180 mln zł. Przedstawiła także ze swojej strony propozycje układowe, ale układ nie został jeszcze zawarty. Firma pracuje nad ich modyfikacją, co ma na celu m.in. przywrócenie pełnych perspektyw funkcjonowania i potencjalnej współpracy z wierzycielami.
Wnioskodawca rozważa przedstawienie jako propozycji układowej dla wierzycieli konwersji części zadłużenia na akcje spółki. Propozycja ta będzie adresowana tylko do wierzycieli układowych. Akcje firmy miałyby być obejmowane przez wierzycieli układowych za wkład niepieniężny (aport) w postaci wierzytelności. Wierzytelności byłyby wnoszone do spółki na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego, a więc wartość wierzytelności pokrywałaby obejmowane akcje. W efekcie wierzytelności wygasną (konfuzja), ponieważ uprawniony i zobowiązany z wierzytelności będzie ten sam podmiot, czyli wnioskodawca, a konwersji podlegać będzie tylko kwota główna wierzytelności, bez odsetek. Biorący udział w konwersji wierzyciele układowi spółki są polskimi rezydentami podatkowymi, podatnikami CIT lub PIT.
Celem tej operacji jest restrukturyzacja zadłużenia spółki, zgodnie z wymogami art. 270 ust. 1 pkt 4 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze. Przebieg konwersji wierzytelności na akcje odbywałby się w ramach postępowania upadłościowego i pod nadzorem właściwych organów, w tym w szczególności sędziego komisarza.
Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy przeprowadzenie konwersji wierzytelności na akcje będzie powodowało po jego stronie powstanie przychodu. Zdaniem spółki nie ma podstawy prawnej, aby uznać, że omawiana konwersja wierzytelności wierzycieli układowych jest przyczyną powstania po stronie firmy przychodu. Spółka argumentowała również, że ewentualny przychód mógłby powstać wtedy, gdyby część wierzytelności wierzyciela układowego była względem spółki umarzana (tzw. umorzenie częściowe długu), a pozostała część była wnoszona jako aport na pokrycie obejmowanych akcji spółki. Wnioskodawca tłumaczył także, że przedstawienie do konwersji wyłącznie kwoty głównej wierzytelności nie jest równoznaczne z umorzeniem wierzytelności w zakresie odsetek, dlatego również nie wywoła skutków podatkowych.