Konieczność rozróżniania źródeł przychodów, a tym samym przyporządkowywania do nich odpowiednich wydatków, które ten przychód pomniejszają, została wprowadzona 1 stycznia 2018 r. Po 10 miesiącach stosowania tej regulacji wnioski są takie, że zmiana ta przede wszystkim skomplikowała rozliczenia firm.
Do sprecyzowania
Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Zatem przedsiębiorca rozliczający CIT, uzyskiwane dochody musi dzielić na dwa źródła. Pierwszym są zyski kapitałowe, drugim – inne źródła. Zasada wydaje się być prosta. Przy czym warto w tym miejscu podkreślić, że ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii. Przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (por. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 września 2018 r.; 0111-KDIB1-1.4010.296.2018.1.MG).
Z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika więc, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przysporzenia, które są definitywne. Oznacza to, że do przychodów podatkowych podatnik powinien zaliczyć tylko takie, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowią jego trwałe przysporzenie majątkowe.
Uwaga! Co do zasady, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Z kolei dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów z danego źródła przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Wydatki trzeba przyporządkować
Gdy podatnik określi już źródło uzyskiwanych przychodów, konieczne jest ustalenie, do którego źródła przychodów należy dany wydatek przyporządkować. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wyjątkiem są wydatki wymienione w ustawie wprost, jako te, które za koszt podatkowy uznane być nie mogą. Katalog tych włączeń znajduje się w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
