1 października 2018 r. weszła w życie ustawa z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: prawo o szkolnictwie wyższym). Wprowadziła ona zmiany w zakresie definicji prac rozwojowych oraz w sposobie odliczania w ramach ulgi B+R kosztów nabycia usług doradczych oraz równorzędnych. Należy zatem wyjaśnić jak należy rozumieć przepisy dotyczące prac badawczo-rozwojowych w obecnym brzmieniu oraz jakie potencjalne możliwości mogą te regulacje przynieść dla przedsiębiorców prowadzących lub planujących podjęcie innowacyjnych działań.
Czytaj także: Ulga B+R – jak skorzystać i udokumentować wydatki na badania i rozwój
Ulga technologiczna...
Obowiązująca do końca 2015 r. ulga technologiczna pozwalała na odliczenie od rocznego dochodu wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw, z wyjątkiem nabycia w drodze wkładu niepieniężnego. Limitem odliczenia była wysokość 50 proc. poniesionych wydatków pod warunkiem, że umożliwiały one wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług.
W praktyce więc przedsiębiorca już na etapie zakupu nowej technologii, przykładowo licencji na korzystanie z programu logistycznego czy opracowanej koncepcji konstrukcji maszyny skrawającej, mógł skorzystać z odliczenia w ramach ulgi technologicznej.
...i na działalność badawczo-rozwojową
Od 1 stycznia 2016 r. ulga technologiczna została zastąpiona ulgą na działalność badawczo-rozwojową (dalej: ulga B+R). Prawo do skorzystania z niej przysługuje zarówno podatnikom CIT, jak i podatnikom PIT. Jej istotą jest możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania części kosztów działalności badawczo-rozwojowej, po spełnieniu określonych przesłanek ustawowych. Należy do nich: