Przedsiębiorca odliczy wydatki na odzież bez logo firmy

Profesjonalny instruktor odliczy wydatki na nabycie odzieży, obuwia i sprzętu sportowego oraz na karnety do klubu sportowego dla siebie i klientów. Tak uznała Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 30 września 2016 r. (IBPB-1-1/4511-381/16-3/BK). Izba rozpatrywała pytania przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług związanych z poprawą kondycji fizycznej. Podatnik oferuje klientom treningi personalne, udziela konsultacji żywieniowych, tworzy plany treningowe oraz przygotowuje podopiecznych do udziałów w zawodach sportowych. Ponosi w związku z tym wiele wydatków, od profesjonalnej odzieży, po sprzęt i bilety wstępu do klubów sportowych. Jak napisał, na potrzeby prowadzonej działalności kupuje specjalistyczne obuwie sportowe, takie jak buty biegowe, kolarskie, narciarskie, snowboardowe oraz odzież: koszulki, spodnie, stroje kolarskie, pływackie, kurtki sportowe i kurtki zimowe na stok. Nabywa także sprzęt fitness: maty, ciężarki, piłki gimnastyczne, gumy, inne akcesoria fitness, rowery sportowe – górskie, szosowe, narty, deski snowboardowe, płetwy pływackie, akcesoria do urozmaicenia i prowadzenia specjalistycznych treningów pływackich, np. deski pływackie i inne.

Treningi oraz zawody

Ponieważ treningi są prowadzone w różnych obiektach, takich jak siłownia, czy studio fitness, wnioskodawca ponosi również opłaty za wstęp na te obiekty. Wykupuje karnety wejścia, np. na siłownię i basen zarówno dla siebie, jak i dla swoich klientów. Jeździ też z klientami za zawody sportowe w kraju. Klienci podejmują współpracę z wnioskodawcą właśnie ze względu na chęć wzięcia udziału w danych zawodach sportowych, osiągnięcia konkretnego wyniku, czy ukończenia tych zawodów. Rola wnioskodawcy polega na odpowiednim przygotowaniu klienta oraz udzielaniu wskazówek w trakcie imprezy sportowej.

Także za granicą

W przyszłości zamierza brać udział w zawodach sportowych poza granicami kraju. Oznacza to konieczność sfinansowania przelotu, czy przejazdu w dane miejsce oraz zakwaterowania. Chodzi o start w biegach masowych na rożnych dystansach np. półmaratony, maratony, biegi na 5 czy 10 kilometrów, zawody triathlonowe, zawody kolarskie, zawody pływackie.

Wszystkie te opłaty są wkalkulowane w cenę usług trenera. Nie są jednak wprost prezentowane klientom. Podatnik napisał, że taka praktyka jest powszechna w branży fitness. Gdyby nie zapewniał w swojej ofercie tego typu rzeczy, straciłby zainteresowanie wśród potencjalnych klientów ze względu na powszechność takiego rozwiązania na rynku.

Przedsiębiorca wystąpił o interpretację, aby upewnić się, że wszystkie ponoszone przez niego wydatki na zakup odzieży, obuwia sportowego, sprzętu oraz karnetów i wejść na obiekty sportowe mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Chciał też potwierdzić, że odliczeniu podlegają wydatki związane z dojazdem na zawody, takie jak transport oraz zakwaterowanie.

Organ się zgodził

Organ podatkowy pozytywnie odpowiedział na większość jego pytań. Przypomniał, że wydatek podlega odliczeniu, jeśli spełnia określone warunki. Musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, należycie udokumentowany oraz nie może być wymieniony w art. 23 ustawy o PIT, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Kosztami mogą być zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jak czytamy w interpretacji: „Wydatki na odzież i obuwie wykorzystywane przez wnioskodawcę w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej – niejako jako odzież służbowa – są niewątpliwie związane z tą działalnością".

Wyłącznie na firmowe potrzeby...

Organ podatkowy zaznaczył przy tym, że towary te muszą być zakupione wyłącznie na potrzeby działalności. Nie mogą mieć charakteru osobistego, gdyż wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. Nie wspomniał natomiast o konieczności specjalnego oznaczenia tej odzieży w sposób kojarzący się z prowadzoną działalnością.

...i tylko w trakcie zajęć

Zgodnie z interpretacją, wnioskodawca może też odliczyć wydatki na zakup odzieży i butów dla swoich klientów na czas treningów, ale w tym przypadku warunkiem jest, aby były one opatrzone logo jego firmy. Możliwość odliczenia tych wydatków uzależniona jest od utraty przez tę odzież charakteru odzieży osobistej, a więc umieszczenia logo, bez jednoczesnego przypisania ich do konkretnego klienta i bez oddania jej do swobodnego używania. Oznacza to, że klienci będą uprawnieni do ich używania wyłącznie w trakcie zajęć prowadzonych przez wnioskodawcę.

Bilety, karnety i sprzęt

W odpowiedzi na pytania trenera fitness Izba Skarbowa w Katowicach zajęła korzystne stanowisko w sprawie innych wydatków związanych z prowadzeniem treningów. Stwierdziła, że co do zasady, w ciężar kosztów podatkowych mogą zostać zaliczone również wydatki na nabycie sprzętu sportowego wykorzystywanego przez przedsiębiorcę i jego klientów w trakcie zajęć sportowych. Dotyczy to również biletów i karnetów wstępu na basen lub siłownię, jeżeli to wnioskodawca będzie ich dysponentem i uwzględni to w cenie świadczonych usług. Oznacza to, że sprzęt i karnety nie mogą zostać przekazane klientom do swobodnego używania poza zajęciami.

Trzeba wykazać związek

Zgodnie z interpretacją, wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jedynie w takim zakresie, w jakim racjonalnie jest to uzasadnione rodzajem i rozmiarem tej działalności (ilością, czy też częstotliwością świadczonych usług) i wyłącznie pod warunkiem ich należytego udokumentowania. Posiadane dowody nie mogą się jednak ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków. Powinny to być dowody umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków.

Organ podatkowy zgodził się też na odliczenie wydatków związanych z uczestnictwem w zawodach sportowych (opłata startowa), kosztów transportu na miejsce zawodów, czy noclegów, które są wkalkulowane cenę świadczonych usług. Wnioskodawca musi posiadać dokumenty, z których treści jednoznacznie wynika, że wydatki te wkalkulowane zostały w cenę świadczonych usług, a ich poniesienie w istocie warunkowało uzyskanie przychodu z działalności gospodarczej.

podstawa prawna: art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2012 r. poz. 361 ze zm.)

masz pytanie, wyślij e-mail: tygodnikpodatki@rp.pl

Czy logo jest potrzebne

We wcześniejszych interpretacjach organy podatkowe godziły się na odliczenie wydatków na odzież służbową, jeżeli zostało na niej umieszczone logo firmy. Mówi o tym np. interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 8 kwietnia 2016 r. (IBPB-1-3/4510-201/16/SK) dotycząca spółki prowadzącej działalność ubezpieczeniową. Izba stwierdziła, że wydatki które spółka poniesie na zakup ubrań służbowych, oznaczonych logo firmy, będą mogły być uznane za wydatki reklamowe. Ubrania te kojarzą się bowiem z firmą poprzez oznaczenie ich logo firmy. Taki strój wyróżnia zarówno pracowników, jak i prezesa zarządu firmy spośród innych osób. Odzież pozbawiona waloru osobistego nie będzie nadawała się do wykorzystania poza pracą. Jej noszenie pokazuje profesjonalizm firmy, który będzie skutkować pozyskaniem nowych klientów. Tym samym wydatki te będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych.

Fiskus nie zgadzał się natomiast na odliczenie wydatków na odzież, która nie ma żadnych oznaczeń związanych z prowadzoną firmą. W interpretacji z 12 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie (IPPB1/4511-64/16-2/AM) stwierdziła, że wydatki przedsiębiorcy na zakup dla siebie odpowiednich ubrań, obuwia oraz dodatków do ubrań nie mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, gdyż wydatki te mają charakter osobisty.

Komentarz eksperta

Grzegorz Grochowina, menedżer w KPMG w Polsce

To trener jest „marką", która przyciąga klientów

Niewątpliwie wydatki na zakup ubrań i obuwia sportowego spełniają warunki pozwalające zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów. Po pierwsze, przepisy nie wykluczają ich odliczenia, a po drugie, są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła. Co istotne, przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą odliczy wydatki na zakup odzieży sportowej i obuwia niezależnie od tego, czy umieści na nich logo swojej firmy. Takie rozstrzygnięcie ma duże znaczenie praktyczne, gdyż konieczność umieszczania logo, wymagająca określonych nakładów, obniżałaby opłacalność prowadzonej działalności. Tymczasem to sam trener jest „marką", która przyciąga klientów. Sportowa odzież i obuwie to narzędzia niezbędne do rzetelnego wykonywania działalności gospodarczej.

Komentarz

Elektronizacja z człowiekiem w tle - Julita Karaś-Gasparska

Fiskus nie jest w stanie skontrolować wszystkich przedsiębiorców, ale będzie to robił coraz sprawniej i wydajniej. Przeprowadzone ostatnio z dużym rozgłosem wdrożenie tzw. Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK) oznacza nową epokę w kontrolach – najpierw dla dużych firm, a potem dla mniejszych. Teraz dosłownie w okamgnieniu kontrolerzy mogą uzyskać ogromny zestaw danych o firmie: jej transakcjach, kontrahentach, a nawet przyjęciach i wydaniach z firmowego magazynu. Wprawdzie wdrażanie JPK przebiega z oporami i budzi wciąż wiele pytań >D12, ale elektronizacja i automatyzacja kontroli podatkowych jest nieunikniona.

Poza technicznymi nowinkami, kontrola podatkowa i postępowanie pokontrolne ma swoje zasady i swoje etapy >D6-7. Warto je znać, aby do takiej kontroli podejść rozsądnie, znając swoje prawa w poszczególnych jej fazach. To szczególnie ważne dla tych przedsiębiorców, którzy ze względu na swój model działalności są na celowniku fiskusa. To nie tylko ci, którzy handlują paliwami. Coraz częstsze są też kontrole firm przeprowadzających transakcje z powiązanymi podmiotami. Fiskus, od niedawna uzbrojony w nowoczesne bazy danych do analiz cen transferowych, jest już w stanie udowodnić przedsiębiorcy, że za pomocą opłat licencyjnych może uciekać od podatku >D3.