Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 sierpnia 2015 r. (II FSK 1712/13).
Głównym udziałowcem polskiego banku jest bank z siedzibą w Niemczech. Polski bank otrzymuje od niego finansowanie w postaci kredytów, pożyczek oraz nabywania obligacji. W związku z zamiarem cesji przez niemiecki bank wierzytelności z tytułu tego finansowania na podmioty zagraniczne niebędące bankami polski bank złożył wniosek o interpretację indywidualną w zakresie określenia miejsca opodatkowania odsetek stosownie do właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zdaniem polskiego banku odsetki te powinny być opodatkowane wyłącznie w państwie rezydencji ich odbiorcy, ponieważ stanowią one „odsetki wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank" w rozumieniu tych umów. W konsekwencji polski bank nie powinien jako płatnik pobierać zryczałtowanego podatku od tych odsetek.
Organ podatkowy nie podzielił stanowiska polskiego banku. Jego zdaniem w momencie zmiany wierzyciela na podmiot niebędący bankiem analizowane zwolnienie przestaje mieć zastosowanie.
WSA w Warszawie w wyroku z 5 marca 2013 r. (III SA/Wa 2233/12) przyznał rację bankowi i uchylił zaskarżoną interpretację.
NSA uchylił wyrok WSA. Zdaniem NSA zapisy umów przyznające prawo do opodatkowania dochodów z odsetek bankowych wyłącznie w państwie rezydencji należy interpretować przede wszystkim w świetle ich celu. Celem tym jest zarówno zabezpieczenie interesów osób, które zdeponowały w bankach swoje środki finansowe, jak również zapewnienia bankom płynności finansowej, która będzie zależeć m.in. od wysokości podatków obowiązujących w państwie rezydencji. NSA uznał, że ochrona tego rodzaju nie jest wymagana w przypadku cesji wierzytelności przysługującej bankowi na podmiot niebędący bankiem. Na potwierdzenie swojego stanowiska NSA przytoczył fragment Komentarza do Modelowej Konwencji OECD dotyczący odsetek wypłacanych instytucjom finansowym.