Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyrokach z 24 sierpnia 2016 r. (I SA/Łd 551/16 i I SA/Łd 552/16).
Oś sporu w przedmiotowej sprawie sprowadzała się do odpowiedzi na następujące pytanie: czy koszty transakcyjne nabycia większościowego pakietu udziałów w spółce francuskiej poniesione przez spółkę działającą w SSE są kosztami wspólnymi i powinny być alokowane do działalności gospodarczej zwolnionej i działalności opodatkowanej na podstawie klucza przychodowego.
Spółka wskazała, że przeprowadzenie transakcji będzie miało pozytywny wpływ na skalę jej działalności na terenie SSE, a jednocześnie, iż nie ma ona możliwości precyzyjnego wskazania w jakim zakresie poniesienie kosztów transakcyjnych wpłynie na wielkość przychodów zwolnionych, a w jakim na wielkość przychodów z działalności nieobjętej zwolnieniem. Dlatego, w ocenie spółki, zasadne jest przypisanie tych kosztów do wyniku w ramach działalności zwolnionej i opodatkowanej na podstawie tzw. przychodowego klucza alokacji, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o CIT.
Z kolei organ podatkowy opierając się wyłącznie na jednym zdaniu ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę – wskazującym na brak bezpośredniego związku transakcji z poziomem jego przychodów zwolnionych – uznał, że koszty te nie powinny w jakimkolwiek stopniu, poprzez zastosowanie przychodowego klucza alokacji, wpływać na wynik działalności zwolnionej.
Sąd przyznał rację skarżącej. Wskazała ona bowiem jasno zarówno w opisie stanu faktycznego sformułowanego we wniosku, jak i w uzasadnieniu własnego stanowiska, że poniesione przez nią koszty na nabycie spółki francuskiej mogą przyczynić się do uzyskania lub zabezpieczenia źródeł przychodów, w tym przychodów zwolnionych. W związku z tym dla sądu oczywiste jest, że koszty te powinny być uważane za koszty wspólne, do których znajdą zastosowanie przepisy art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT.