Takie stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 5 września 2016 r. (IBPB-1-2/4510-542/16-2/KP).
Wnioskodawcą była należąca do międzynarodowej grupy kapitałowej spółka będąca polskim rezydentem podatkowym. W grupie wdrożono politykę cen transferowych mającą na celu ujednolicenie zasad stosowania tych cen przez podmioty z grupy w stosunku do poszczególnych transakcji wewnątrzgrupowych.
Spółka jest dystrybutorem produktów stalowych na terenie Europy Środkowo-Wschodniej. W tym celu nabywa produkty od członków grupy, a następnie odsprzedaje je swoim kontrahentom. Koszty nabycia produktów są dla spółki kosztami związanymi z przychodami osiąganymi z tytułu ich sprzedaży i podatkowo są rozpoznawane w momencie wygenerowania tych przychodów. Stosownie do przyjętej polityki cen transferowych, zakładany zysk spółki został ustalony na rynkowym poziomie EBIT 1,75 proc. Jeżeli zysk różniłby się od założonego planu, to strony uruchomią mechanizm korekty dochodowości. Korekta ta nie odwołuje się do konkretnych zakupów lub faktur, lecz wpływa na ogół kosztów (całkowitą cenę) zakupionych towarów/usług w danym okresie.
Spółka chciała wiedzieć w którym okresie będzie musiała rozpoznać w rozliczeniu podatkowym otrzymywane w przyszłości dokumenty księgowe dokumentujące wyrównanie dochodowości spółki z tytułu cen transferowych zarówno in plus, jak i in minus. Jej zdaniem, na podstawie art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, który obowiązuje od 1 stycznia 2016 r., powinna korygować zarówno koszty uzyskania przychodów, jak i przychody na bieżąco, czyli w okresie, w którym otrzymała dokument księgowy.
Z takim stanowiskiem nie zgodziła się Izba Skarbowa w Katowicach. Jej zdaniem, korekta dochodowości in plus przeprowadzana na podstawie przyjętej polityki cen transferowych będzie powodowała powstanie przychodu w momencie otrzymania środków finansów z tego tytułu. Natomiast korekta in minus, której wynikiem będzie obowiązek zapłaty określonej kwoty, w ogóle nie spełnia przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zdaniem organu, taki wydatek nie jest powiązany bezpośrednio z konkretnymi transakcjami, ale dotyczy całej działalności gospodarczej podatnika obejmującej wszystkie transakcje wewnątrzgrupowe w danym okresie rozliczeniowym i w związku z tym nie może zostać uznany za koszt podatkowy.
