Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 17 sierpnia 2018 r. (0114-KDIP3-2.4011.368.2018.2.MZ).
Wnioskodawca (spółka z o.o.) przedstawił zasady programu motywacyjnego wdrożonego przez jego duńską spółkę matkę. Program jest przeznaczony dla wyselekcjonowanych pracowników spółek zależnych, w tym dla pracowników wnioskodawcy i polega na nieodpłatnym przydzielaniu im akcji wirtualnych. Akcje te są następnie zamieniane na akcje rzeczywiste przekazywane na rachunek maklerski pracownika. Akcje przyznaje spółka matka, a wnioskodawca jedynie pośrednio ponosi koszt funkcjonowania programu. Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii konsekwencji podatkowych tak skonstruowanego programu motywacyjnego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
W pierwszym pytaniu wnioskodawca uznał, że nie ciążą na nim obowiązki płatnika z uwagi na brak faktycznych oraz prawnych podstaw do tego, a także z tego względu, że nie dochodzi do przekazania świadczenia przez spółkę.
Drugim zagadnieniem było określenie czy warunki programu motywacyjnego wpisują się w specyficzną regulację ustawy o PIT, pozwalającą na odroczenie momentu opodatkowania przychodu z tego tytułu do chwili sprzedaży akcji uzyskanych w jego wyniku.
W trzecim pytaniu wnioskodawca wskazał, że przychody uzyskane w wyniku udziału w programie, a materializujące się w momencie sprzedaży akcji rzeczywistych, powinny być traktowane jako przychody z kapitałów pieniężnych. Przy czym, w ocenie wnioskodawcy, przepis art. 10 ust. 4 ustawy o PIT nie ma w niniejszej sprawie zastosowania.
