W przypadku zdarzeń gospodarczych, które potocznie nie są utożsamiane z transakcjami, podatnicy mogą napotkać trudności związane z prawidłową identyfikacją obowiązków dokumentacyjnych. Przykładem takiej sytuacji może być zawarcie umowy spółki osobowej.
W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r. obowiązkiem dokumentacyjnym, oprócz transakcji, były objęte tzw. inne zdarzenia których warunki zostały ustalone (lub narzucone) pomiędzy podmiotami powiązanymi, mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) polskiego podatnika. Z kolei w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. posłużono się pojęciem „transakcji kontrolowanej", odnosząc je do wszystkich zdarzeń gospodarczych, bez względu na ich rodzaj czy przedmiot. Nowe przepisy definiują transakcję kontrolowaną jako identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań. Z tego względu, że potoczne rozumienie słowa „transakcja" jest zazwyczaj ograniczone do transakcji handlowych np. sprzedaży towarów, konieczne było objęcie tym pojęciem szerszego kręgu operacji gospodarczych. Z uzasadnienia do projektu ustawy wprowadzającej zmiany od 1 stycznia 2019 r. można wywnioskować, że: „Wprowadzenie stosunkowo szerokiej definicji transakcji kontrolowanej ma na celu objęcie nią również zagadnień, które mogą nie być uznawane za transakcje w potocznym rozumieniu tego słowa, takich jak między innymi (...) umowy spółki osobowej (...)".