Wynagrodzenie za pracę małżonka nie jest kosztem uzyskania przychodów. Ta zasada nie dotyczy jednak relacji między przedsiębiorcami. Potwierdził to dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
O interpretację wystąpiła kobieta, która prowadzi firmę budowlaną. Rozlicza się na zasadach ogólnych za pomocą księgi przychodów i rozchodów. Jej mąż ma własną działalność gospodarczą. Świadczy usługi koparką, m.in. przygotowuje tereny pod budowę. Płaci zryczałtowany podatek naliczany od przychodów.
Kobieta współpracuje z mężem, który wystawia faktury za swoje usługi. Wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów. Czy może tak robić? Ona twierdzi, że tak. Jej zdaniem w tej sprawie nie stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, który wyłącza z kosztów wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w razie prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci jej wspólników. Przepis ten nie dotyczy zapłaty za usługę wykonaną przez firmę małżonka. Nie można uznać tej usługi za pracę własną.
Co na to fiskus? Podkreślił, że w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT chodzi o pracę wszelkiego rodzaju, niezależnie od tego, czy jest świadczona na etacie, umowie cywilnoprawnej (zlecenia lub o dzieło), czy też bez podstawy prawnej. Nie dotyczy natomiast usług wykonywanych dla firmy małżonka przez przedsiębiorcę. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi.
Wydatki na usługi budowlane świadczone przez firmę męża mogą więc być kosztem uzyskania przychodów w przedsiębiorstwie żony (interpretacja nr 0114-KDIP3-1.4011.435.2018.1.EC).
