1. uzgodnienie, w którym podatnik lub uczestnik zobowiązuje się do przestrzegania klauzuli poufności i nieujawniania wobec innych, w tym wobec organów podatkowych, jak dane uzgodnienie zapewnia korzyść podatkową;
2. pośrednik ustala zapłatę za uzgodnienie w stosunku do kwoty korzyści podatkowej lub uzależnia zapłatę od uzyskania korzyści.
B. szczególne:
1. rozmyślne nabycie przedsiębiorstwa przynoszącego straty podatkowe w celu zmniejszenia zobowiązań podatkowych;
2. przekształcenie dochodu w kapitał, darowiznę lub inne kategorie dochodów, które są niżej opodatkowane lub zwolnione z podatku;
3. transakcje generujące fikcyjny obrót, przy zaangażowaniu podmiotów pośredniczących, którzy nie odgrywają żadnej roli; zawieranie transakcji wzajemnie się znoszących lub kompensujących.
C. szczególne, powiązane z transakcjami transgranicznymi - uzgodnienia obejmujące transgraniczne płatności, które podlegają odliczeniu, a są zawarte między przedsiębiorstwami powiązanymi, gdy odbiorca jest rezydentem podatkowym w kraju, który nie pobiera podatku od osób prawnych, pobiera wg stawki zerowej lub prawie zerowej, gdzie są zwolnione od podatku bądź są objęte preferencyjnym systemem podatkowym.
Także inne cechy rozpoznawcze, bez względu na ich związek z korzyścią podatkową, będą prowadzić do obowiązku raportowania. Dotyczy to m.in.:
- transakcji transgranicznych – dokonywanie amortyzacji tego samego składnika aktywów w kilku państwach, korzystanie z ulgi z tytułu podwójnego opodatkowania w zakresie tego samego dochodu w kilku jurysdykcjach;
- uzgodnień powodujących obejście obowiązku raportowania odnośnie do „rachunków finansowych";
- uzgodnień obejmujących łańcuch nieprzejrzystej własności prawnej lub rzeczywistej;
- uzgodnień odnośnie do cen transferowych np.: wykorzystanie jednostronnych zasad „bezpiecznej przystani", przeniesienie trudnych do wycenienia wartości niematerialnych i prawnych, przeniesienie funkcji, ryzyk lub aktywów, skutkujące zmniejszeniem prognozowanego wyniku finansowego o co najmniej 50 proc.
Jakie informacje będą przekazywane
Organy skarbowe będą gromadzić i przekazywać automatycznie dane dotyczące transakcji, jak m.in.:
- dane identyfikacyjne pośredników i podatników;
- informacje o cechach rozpoznawczych uzgodnienia;
- streszczenie treści uzgodnienia;
- dzień dokonania czynności;
- wartość uzgodnienia.
Od kiedy powstaje obowiązek
Krajowe przepisy wydane na podstawie dyrektywy będą stosowane od 1 lipca 2020 r. Istotne jest jednak to, że pierwszy obowiązek przekazania informacji o optymalizacjach podatkowych będzie dotyczyć uzgodnień wprowadzanych już od 25 czerwca 2018 r.
Oznacza to, że już na dziś niezbędne jest analizowanie, czy planowana transakcja (restrukturyzacja, uzgodnienie) spełnia warunki do raportowania. Konieczne jest również gromadzenie danych o transakcjach podlegających takiemu obowiązkowi zgodnie z wymogami dyrektywy, tak by można je było przekazać po dniu rozpoczęcia stosowania nowych przepisów, tj. od 1 lipca 2020 r.
Agnieszka Gliwińska jest doradcą podatkowym i Senior Associate we wrocławskim biurze Rödl & Partner