Spotkania integracyjne samorządów prawniczych nie są kosztem

- Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa prawnego. Ma uprawienia radcy prawnego i przynależy do samorządu zawodowego radców prawnych. Jako radca prawny ma obowiązek stale podnosić swoje kwalifikacje zawodowe. Robi to, m.in. poprzez uczestnictwo w szkoleniach. Jednocześnie, m.in. w celu wymiany doświadczeń zawodowych, oraz zwiększenia rozpoznawalności swojej osoby pośród innych radców prawnych, przedsiębiorca ma zamiar uczestniczyć w spotkaniach integracyjnych radców prawnych organizowanych przez samorząd zawodowy. W ramach tych spotkań przewidziany będzie program, np. wspólnego zwiedzania określonego obiektu, czy miejscowości, zajęcia sportowe, wspólne posiłki, gry i konkursy, aukcje charytatywne, gry miejskie, zawody sportowe, wspólne dyskusje, etc. Z tytułu uczestniczenia we takim wydarzeniu przedsiębiorca będzie musiał opłacić koszty swojego udziału. Organizator będzie wystawiał mu z tego tytułu fakturę potwierdzającą udział w takim spotkaniu. Czy wydatki poniesione z tytułu uczestnictwa w ramach takich spotkań stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej? – pyta czytelnik.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT).

Czytaj także: Które firmy potrzebują prawnika

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- jest definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- został właściwie udokumentowany,

- wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Uwaga!

Związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT).

Każdy jednak wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, w ty art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT.

Z tego względu należy stwierdzić, że wydatki związane z udziałem w spotkaniach integracyjnych radców prawnych, w czasie których odbywać się będą, np. wspólne zwiedzanie określonego obiektu, czy miejscowości, zajęcia sportowe, wspólne posiłki, gry i konkursy, aukcje charytatywne, gry miejskie, zawody sportowe, wspólne dyskusje nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów o których mowa art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Związek przyczynowy pomiędzy tymi wydatkami, a przychodem osiągniętym z prowadzonej przez przedsiębiorcę pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa prawnego jest zbyt odległy i warunkowy, aby mógł spełniać wymogi określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Z tego chociażby względu nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów

Dodatkowo działania przedsiębiorca skierowane będą do wąskiego, wyspecjalizowanego grona osób ze środowiska prawniczego i będą miały na celu tworzenie określonego wizerunku przedsiębiorca na zewnątrz, co jednoznacznie wskazuje na reprezentacyjny charakter tych wydatków. Wydatki te spełniają zatem przesłanki pozwalające uznać je za koszty reprezentacyjne, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT, co stanowi samodzielną podstawę do wykluczenia tych wydatków z kosztów podatkowych.

Zaprezentowane stanowisko podzielił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 5 czerwca 2019 r. (0115-KDIT3.4011.170.2019.1.AK).