Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 5 sierpnia 2015 r. (IBPB-2-1/4511-111/15/MD).
Spółka planowała wprowadzić nowe zasady użytkowania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych. Zgodnie z wprowadzonym regulaminem pracowników obowiązywałby limit (w wysokości 300 km), po którego przekroczeniu pracownik byłby zobowiązany do zwrotu paliwa wykorzystanego ponad limit poprzez zatankowanie samochodu.
Spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy po przekroczeniu limitu kilometrów ustalonego przez pracodawcę oraz zwrocie przez pracownika na rzecz pracodawcy z własnych środków paliwa wykorzystanego ponad wspomniany limit pracownik uzyska przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia. W opinii spółki w takiej sytuacji nie dojdzie do powstania przychodu, a na spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika.
Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe, jednak jego argumentacja była odmienna od przyjętej przez podatnika we wniosku o interpretację. Uznał bowiem, że ryczałtowo określona wartość nieodpłatnego świadczenia obejmuje wyłącznie koszty pracodawcy wynikające z udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych. Zdaniem organu używanie tak udostępnionego samochodu wiąże się jednak z dodatkowymi kosztami, podobnie jak w sytuacji, gdy samochód jest np. wypożyczany. Te koszty to koszty zużytego paliwa, opłat parkingowych czy opłat za przejazdy autostradą. Organ podkreślił, że takie koszty mogą być jednak uznawane za świadczenia objęte kwotą określoną w art. 12 ust. 2a ustawy o PIT. Chodzi bowiem o świadczenia związane z wykorzystaniem samochodu służbowego (czy z oddaniem do używania – bezpłatnie – dla celów prywatnych), a nie wszelkie pochodne koszty związane z używaniem.
Podsumowując, organ wskazał, że gdy pracownik zwróci pracodawcy zużyte ponad limit paliwo (w postaci zatankowania samochodu z własnych pieniędzy), po stronie pracownika nie wystąpi przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w wysokości wartości zwróconego paliwa. Jednak w części, w której pracodawca pokrywa koszty paliwa wykorzystanego przez pracownika do celów prywatnych, czyli do wysokości ustalonego limitu, wartość tego paliwa będzie stanowić opodatkowany przychód pracownika ze stosunku pracy, którego wysokość należy ustalać na podstawie art. 12 ust. 2 i 3 ustawy o PIT.
