Od pewnego czasu wiele emocji budzi zmiana przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i ustaw o podatkach dochodowych, które wejdą w życie 1 stycznia 2017 r. i dotyczą niemalże wszystkich podatników.
Chodzi o zmianę art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą limit dopuszczalnych w obrocie gospodarczym rozliczeń gotówkowych został zmniejszony z 15 tys. euro do 15 tys. zł. W korelacji z tą zmianą, do ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych i osób fizycznych (poprzez dodanie odpowiednio art. 15d i art. 22p) wprowadzono sankcje, które nie pozwalają na zaliczenie wydatku do kosztów podatkowych w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej została zrealizowana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
Skąd wątpliwości
Wykładnia językowa nowych przepisów podatkowych, nakładających surowe sankcje prowadzące do zwiększenia podstawy opodatkowania podatkami dochodowymi w przypadku płatności powyżej 15 tys. zł bez pośrednictwa rachunku płatniczego, wywołała niemałe zamieszanie w sferze tzw. rozliczeń kompensacyjnych, będących formą zapłaty poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności przedsiębiorców.
Trudno nie podzielać tych obaw. W obrocie gospodarczym rozliczenia poprzez potrącenie są istotnym elementem oszczędności każdego przedsiębiorcy, który unika w ten sposób opłat bankowych będących znacznym obciążeniem jego kosztów.
Temat konsekwencji podatkowych zapłaty poprzez potrącenie pojawiał się już w orzecznictwie sądów administracyjnych w odniesieniu do zwrotów VAT na podstawie art. 87 ust.6 ustawy o VAT.