SSE: usługi subsydiarne korzystają ze zwolnienia

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 czerwca 2019 r. (II FSK 2016/17).

Spółka prowadząca działalność w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia ma zamiar zlecać wykonanie usług, będących częścią etapu produkcji wytwarzanych przez nią wyrobów, podwykonawcom spoza SSE. Zlecane czynności nie stanowią najważniejszego etapu produkcji i mają charakter pomocniczy. Najistotniejsze działania produkcyjne i sprzedażowe będą prowadzone na terenie SSE. Konieczność korzystania z usług podwykonawców jest przedstawiona w biznesplanie złożonym w postępowaniu o wydanie zezwolenia.

Czytaj także: Bez ważnej decyzji o prowadzeniu działalności w SSE brak preferencji w CIT - NSA

We wniosku o interpretację spółka spytała czy wydatki związane z wykonaniem usług przez podwykonawców spoza SSE są koszt em uzyskania przychodu dla działalności strefowej prowadzonej na podstawie zezwolenia i czy przychód związany ze sprzedażą wyrobów końcowych będzie w całości zwolniony z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zdaniem spółki, na pytania te należy odpowiedzieć twierdząco. Z takim stanowiskiem nie zgodził się dyrektor IS w Katowicach, który wskazał, że opisany proces produkcyjny może być traktowany jako działalność prowadzona w SSE, a tym samym korzystać ze zwolnienia, jeżeli jest wykonywany przez podmiot, który uzyskał zezwolenie, a nie przez podwykonawców. Spółka wniosła skargę na tę interpretację, a WSA uznał skargę za zasadną. Wskazał, że organ bezpodstawnie przyjął, iż wydatki na usługi podwykonawców nie stanowią kosztu uzyskania przychodu spółki. Szef KAS nie zgodził się ze stanowiskiem WSA i złożył skargę kasacyjną do NSA.

NSA uznał skargę kasacyjną za niezasadną. Wskazał, że kryteria, na podstawie których dokonuje się klasyfikacji czy dana działalność jest prowadzona na terenie SSE, są dosyć płynne i niedookreślone. Sąd podkreślił, że w dzisiejszych czasach stworzenie systemu produkcyjnego, który w całości byłby usytuowany na terenie SSE, jest trudne. Dlatego częstą praktyką jest zlecanie pewnych usług na zewnątrz. Dopóki te usługi mają charakter subsydiarny, a proces główny ma miejsce na terenie SSE, nie ma podstaw, aby dany podmiot pozbawić uprawnień do korzystania ze zwolnienia.

Autorka jest współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Mikołaj Jabłoński starszy konsultant w dziale doradztwa podatkowego Deloitte

Komentowany wyrok dotyczy możliwości stosowania zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Przepis ten stanowi, że wolne od podatku są dochody (z pewnymi zastrzeżeniami) uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z 20 października 1994 r. o SSE. Uzupełnieniem tej regulacji jest art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, w myśl którego ww. zwolnienie podatkowe przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zapadłe rozstrzygnięcie stanowi kontynuację wykładni ww. przepisów przyjętej we wcześniejszych orzeczeniach, zgodnie z którą samo korzystanie z zewnętrznych podwykonawców nie skutkuje automatycznie tym, że dochody zatracają przymiot „uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy", a przez to dochód ze sprzedaży produktów strefowych nie może korzystać w całości ze zwolnienia z CIT. Zasadnicze znaczenie ma to, jaki charakter miały usługi wykonywane przez podwykonawcę. Wyłącznie w przypadku, gdy usługi miały charakter pomocniczy w stosunku do zasadniczego procesu produkcyjnego towarów wskazanych w zezwoleniu, dochód osiągnięty z ich sprzedaży będzie zwolniony z CIT.

Sądy administracyjne zwracają przy tym uwagą na trzy kwestie. Po pierwsze, korzystanie z usług podwykonawców nie skutkuje brakiem realizacji celów, dla których SSE były tworzone (SSE mają stanowić impuls do rozwoju regionalnego).

Po drugie, wymogi technologiczne zmuszają producentów do skorzystania z dodatkowej, pomocniczej usługi (WSA w Bydgoszczy w wyroku z 17 listopada 2014 r., I SA/Bd 902/14; prawomocny). Po trzecie, nie istnieje podstawa prawna dla wydzielenia z przychodów „strefowych" części przychodów, która dotyczyłaby fazy produkcji prowadzonej poza SEE (NSA w wyroku z 10 września 2015 r., II FSK 1766/13).

Istotną kwestia jest ustalenie, jak duży może być udział zakupów towarów i usług od zewnętrznych kontrahentów, aby działalność nie utraciła przymiotu prowadzonej na terenie SSE. Obecnie obowiązujące przepisy nie regulują tej kwestii tak jak miało to miejsce do 1 stycznia 2001 r., gdzie rozporządzenia dotyczące poszczególnych SSE wprowadzały tzw. wskaźnik strefowy (wartość użytych materiałów i usług spoza SSE nie mogła przekraczać 70 proc. przychodów uzyskanych