Kiedy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wyłączają powstanie obowiązku podatkowego w CIT

W przypadku polskiej spółki, która będzie świadczyć usługi transportu samochodowego przez zagranicznych kontrahentów, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mogą wyłączyć powstanie obowiązku podatkowego w CIT.

Publikacja: 20.07.2016 04:00

Kiedy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wyłączają powstanie obowiązku podatkowego w CIT

Foto: 123RF

Spór dotyczył zryczałtowanego CIT z tytułu należności wypłacanych na rzecz zagranicznych kontrahentów. We wniosku o interpretację spółka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą między innymi jako pośrednik przy świadczeniu usług turystycznych i rezerwacji biletów. Zamierza rozszerzyć zakres działalności o usługi w zakresie transportu osobowego. Będzie oferować swoim klientom nabycie usługi najmu samochodów osobowych poza terytorium Polski. Będzie przy tym korzystała z usług wyspecjalizowanych podmiotów zagranicznych (nierezydentów).

Firma zapytała czy realizując płatności na rzecz podatników niemających siedziby na terytorium Polski (zarówno z Unii Europejskiej, jak i spoza niej) tytułem należności za usługę najmu samochodu osobowego wykorzystywanego poza krajem musi obliczyć, pobrać i wpłacić zryczałtowany podatek zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Fiskus odpowiedział, że tak. Zauważył, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT urządzeniem przemysłowym jest także środek transportu. Dodał, że jedyną przesłanką opodatkowania dochdów nierezydenta w Polsce jest to, żeby osiągnął je na terytorium Polski, czyli żeby ich źródło znajdowało się w kraju. Takim źródłem jest spółka, która ma siedzibę w Polsce. Wypłacane przez nią wynagrodzenie na rzecz nierezydentów podlega zatem opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Spółka zaskarżyła interpretację. Uważała, że wykorzystywanie samochodu poza terytorium Polski przesądza o braku obowiązku w podatku u źródła od tego typu płatności przekazanej przez polskiego rezydenta na rzecz swego zagranicznego kontrahenta. Ponadto, w ocenie spółki samochód osobowy nie jest urządzeniem przemysłowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że fiskus naruszył przepisy, bo odstąpił od obowiązku wezwania spółki do wskazania krajów, na terenie których mają siedzibę jej kontrahenci. W jego ocenie, bez tej informacji fiskus nie miał bowiem wystarczających podstaw faktycznych i prawnych do wniosku, że w opisanym stanie faktycznym podatniczka będzie miała obowiązek – jako płatnik – pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od należności wypłaconych na rzecz zagranicznych kontrahentów za świadczone usługi.

Sąd podkreślił, że stosowne zapisy umów zawieranych przez Polskę z większością krajów świata o unikaniu podwójnego opodatkowania mogą w takiej sytuacji wykluczać powstanie obowiązku podatkowego na podstawie przepisów krajowych. Umowy te mają pierwszeństwo przed przepisami ustawy o CIT. Zdaniem WSA, zajęcie merytorycznego stanowiska, pomimo odstąpienia od obowiązku wezwania skarżącej do uzupełnienia istotnych braków jej wniosku, to wystarczająca przesłanka do uchylenia zaskarżonej interpretacji.

Pytanie spółki dotyczyło bowiem powstania po jej stronie konkretnego obowiązku. Tymczasem fiskus nie miał wystarczających podstaw faktycznych i prawnych do stwierdzenia, że w opisanym zdarzeniu spółka będzie miała obowiązek pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od wypłaconych na rzecz zagranicznych kontrahentów należności za świadczone usługi, zgodnie z art. 26 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2016 r. (VIII SA/Wa 1054/15).

Komentarz eksperta

Patryk Wołczyński, ekspert w zespole międzynarodowego prawa podatkowego w KPMG w Polsce

Komentowany wyrok dotyczy opodatkowania podatkiem u źródła przychodów uzyskanych w Polsce przez nierezydentów z użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym środka transportu. W tym kontekście wątpliwości budzi znaczenie pojęcia „na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej". Sąd nie rozstrzygnął jednak, jak należy rozumieć to pojęcie. Wskazał jedynie, że nie można interpretować go w oderwaniu od treści właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (jak uczynił to organ w zaskarżonej interpretacji) i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W rezultacie, wyrok ten nie będzie mieć praktycznego znaczenia dla podatników.

Warto zauważyć, że zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT nierezydenci podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP. Z kolei terytorium RP zostało zdefiniowane jako obszar geograficzny, a nie jako miejsce siedziby usługodawcy lub miejsce, z którego realizowana jest płatność. Co więcej, źródłem dochodu może być działalność gospodarcza bądź należność licencyjna, nie jest nim jednak siedziba usługodawcy. Zatem źródłem przychodu jest wykonanie świadczenia na terytorium danego państwa.

Jednak w praktyce niektóre umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dopuszczają możliwość opodatkowania należności licencyjnych w państwie siedziby usługobiorcy. Należy przy tym pamiętać, że umowy takie nie mogą same wykreować obowiązku podatkowego, lecz musi on wynikać z prawa krajowego. W rezultacie wypłata wynagrodzenia przez polskiego usługobiorcę mogłaby być uznana za źródło przychodów z tytułu należności licencyjnych jedynie wówczas, gdyby przepis szczególny tak stanowił (np. regulacje właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), a świadczenie zostałoby skonsumowane na terytorium Polski.

Na marginesie należy zauważyć, że trwają obecnie prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (druk nr 669), zawierającym przykładowy katalog dochodów uważanych za dochody osiągane na terytorium RP (obecnie na etapie 1. czytania). Proponowane rozwiązanie przełamie powyższe zasady i choć wyjaśni część wątpliwości, to w ich miejsce pojawią się inne (w tym m.in. dotyczące zgodności proponowanego rozwiązana z praktyką międzynarodową).

Spór dotyczył zryczałtowanego CIT z tytułu należności wypłacanych na rzecz zagranicznych kontrahentów. We wniosku o interpretację spółka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą między innymi jako pośrednik przy świadczeniu usług turystycznych i rezerwacji biletów. Zamierza rozszerzyć zakres działalności o usługi w zakresie transportu osobowego. Będzie oferować swoim klientom nabycie usługi najmu samochodów osobowych poza terytorium Polski. Będzie przy tym korzystała z usług wyspecjalizowanych podmiotów zagranicznych (nierezydentów).

Pozostało 91% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
ZUS
ZUS przekazał ważne informacje na temat rozliczenia składki zdrowotnej
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Prawo karne
NIK zawiadamia prokuraturę o próbie usunięcia przemocą Mariana Banasia
Aplikacje i egzaminy
Znów mniej chętnych na prawnicze egzaminy zawodowe
Prawnicy
Prokurator Ewa Wrzosek: Nie popełniłam żadnego przestępstwa
Prawnicy
Rzecznik dyscyplinarny adwokatów przegrał w sprawie zgubionego pendrive'a