Spór dotyczył zryczałtowanego CIT z tytułu należności wypłacanych na rzecz zagranicznych kontrahentów. We wniosku o interpretację spółka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą między innymi jako pośrednik przy świadczeniu usług turystycznych i rezerwacji biletów. Zamierza rozszerzyć zakres działalności o usługi w zakresie transportu osobowego. Będzie oferować swoim klientom nabycie usługi najmu samochodów osobowych poza terytorium Polski. Będzie przy tym korzystała z usług wyspecjalizowanych podmiotów zagranicznych (nierezydentów).
Firma zapytała czy realizując płatności na rzecz podatników niemających siedziby na terytorium Polski (zarówno z Unii Europejskiej, jak i spoza niej) tytułem należności za usługę najmu samochodu osobowego wykorzystywanego poza krajem musi obliczyć, pobrać i wpłacić zryczałtowany podatek zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.
Fiskus odpowiedział, że tak. Zauważył, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT urządzeniem przemysłowym jest także środek transportu. Dodał, że jedyną przesłanką opodatkowania dochdów nierezydenta w Polsce jest to, żeby osiągnął je na terytorium Polski, czyli żeby ich źródło znajdowało się w kraju. Takim źródłem jest spółka, która ma siedzibę w Polsce. Wypłacane przez nią wynagrodzenie na rzecz nierezydentów podlega zatem opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Spółka zaskarżyła interpretację. Uważała, że wykorzystywanie samochodu poza terytorium Polski przesądza o braku obowiązku w podatku u źródła od tego typu płatności przekazanej przez polskiego rezydenta na rzecz swego zagranicznego kontrahenta. Ponadto, w ocenie spółki samochód osobowy nie jest urządzeniem przemysłowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że fiskus naruszył przepisy, bo odstąpił od obowiązku wezwania spółki do wskazania krajów, na terenie których mają siedzibę jej kontrahenci. W jego ocenie, bez tej informacji fiskus nie miał bowiem wystarczających podstaw faktycznych i prawnych do wniosku, że w opisanym stanie faktycznym podatniczka będzie miała obowiązek – jako płatnik – pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od należności wypłaconych na rzecz zagranicznych kontrahentów za świadczone usługi.