CIT: warunki zwolnienia z zapłaty podatku u źródła przy wypłacie dywidendy

Żeby skorzystać ze zwolnienia z zapłaty podatku u źródła przy wypłacie dywidendy trzeba przeprowadzić pełną weryfikację warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, zachowując przy tym należytą staranność.

Publikacja: 17.07.2019 06:50

CIT: warunki zwolnienia z zapłaty podatku u źródła przy wypłacie dywidendy

Foto: Adobe Stock

W sprawie, którą zajmował się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: KIS) spółka planuje wypłacić dywidendę na rzecz swojego akcjonariusza przekraczającą 2 mln zł. To oznacza, że od 1 stycznia 2020 r. (pierwotnie był to 1 lipca 2019 r., ale minister finansów rozporządzeniem przesunął termin w życia tych przepisów) musi pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła) w wysokości 19 proc. od nadwyżki ponad te 2 mln zł.

Czytaj też: Jak nie płacić wysokiego podatku u źródła

Warto tu dodać, że w sprawie będącej przedmiotem interpretacji mamy do czynienia ze spółką akcyjną z siedzibą w Polsce, posiadającą miejsce faktycznego zarządu w Polsce. Właścicielem akcji spółki jest spółka L Ltd. z siedzibą i miejscem faktycznego zarządu na Cyprze. Spółka cypryjska jest rezydentem podatkowym w kraju siedziby, co potwierdza od kilku lat przedstawiając certyfikat rezydencji. Spółka cypryjska składa również spółce (w Polsce) rokrocznie oświadczenie, że nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, w kraju rezydencji. Akcjonariusz posiada w sposób bezpośredni 100 proc. akcji spółki. Tym samym akcjonariusz posiada bezsporny tytuł prawny do otrzymania dywidendy od spółki dla własnej korzyści i nie jest zobowiązany do bezpośredniego przekazania całości lub części należnej mu dywidendy innemu podmiotowi.

Czy zatem w takim przypadku podatek u źródła od wypłaconej dywidendy (przekraczającej 2 mln zł) będzie musiał być pobrany? Otóż nie. Ustawodawca przewidział dwie możliwości niepobierania podatku w stawce wynikającej z polskich przepisów, nawet w przypadku przekroczenia limitu 2 mln zł. Będzie tak wówczas, gdy:

1) płatnik złoży oświadczenie o spełnianiu warunków do niepobierania podatku/stosowania stawki obniżonej lub zwolnienia,

2) podatnik (lub płatnik) uzyska opinię naczelnika urzędu skarbowego o stosowaniu zwolnienia.

Oświadczenie nie jest zwykłym pismem

Biorąc pod uwagę regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) jedną z możliwości w zakresie niestosowania limitu 2 mln zł jest złożenie przez płatnika oświadczenia o spełnieniu warunków do stosowania zwolnień/stawek obniżonych.

Oświadczenie składa się w formie elektronicznej, osobno w stosunku do danego kontrahenta (przed dokonaniem płatności) i będzie ważne, co do zasady, dwa miesiące.

W oświadczeniu muszą znaleźć się informacje wskazujące, że:

1) podmiot posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2) po przeprowadzeniu weryfikacji podmiot nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek dotyczących m.in. podlegania opodatkowaniu w państwie rezydencji i statusu beneficial owner kontrahenta.

Należyta staranność, czyli co

Kluczowa we właściwym spełnieniu warunków do niestosowania limitu 2 mln zł jest wspomniana weryfikacja, która powinna odbywać się z należytą starannością. Pytanie, czym jest „należyta staranność". W jednej z ostatnich interpretacji podatkowych z 11 czerwca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (0111-KDIB1-2.4010.91.2019. 2.MS) wyjaśnił, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2 mln zł.

Dyrektor KIS podpowiada jednocześnie, że dokonując weryfikacji należytej staranności należy odnosić się do aspektów istotnych z punktu widzenia stosowania danej preferencji podatkowej. W szczególności dotyczy to:

1) weryfikacji statusu kontrahenta jako podatnika (rzeczywistego właściciela) w stosunku do otrzymanej należności, w tym poprzez pryzmat prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez ten podmiot;

2) weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności;

3) weryfikacji otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym (w tym na podstawie informacji dostępnych publicznie).

Uwaga! Bardzo ważne i ciekawe dla podatników wnioski dotyczą źródeł, z których mogą oni korzystać przy weryfikacji, dochowując należytej staranności. Z cytowanej interpretacji wynika bowiem, że oceniając czy należyta staranność została dochowana należy uwzględniać powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności. Źródłem takich informacji może być, m.in. prasa branżowa, doniesienia mediowe, publikowane doniesienia o lokowaniu przez daną grupę kapitałową spółek zależnych w państwach o korzystnym reżimie prawnym itd.

Szczególną uwagę płatników powinny zwrócić informacje o tworzonych strukturach optymalizacyjnych. Wzmożona czujność płatników powinna także zostać zachowana w przypadku dokonywania płatności określonego rodzaju do charakterystycznych jurysdykcji podatkowych (np. wypłata odsetek do państwa, z którym umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zakłada pobierania w Polsce podatku u źródła).

W każdym przypadku konieczne jest udokumentowanie (do celów dowodowych) przez płatnika, że dochował on należytej staranności przy wspomnianej weryfikacji (wynikającej z 26 ust. 1 ustawy o CIT).

Dyrektor KIS wskazuje, że potwierdzeniem dochowania należytej staranności może być np. dysponowanie raportem sporządzonym przez niezależnego audytora, w zakresie działalności odbiorcy płatności (badanie dokumentów oraz faktycznej substancji biznesowej), a w przypadku podmiotów powiązanych np. uzyskanie dokumentów grupowych wskazujących na przepływy finansowe, a także substancję biznesową oraz rolę poszczególnych podmiotów w strukturze grupy.

Obowiązki ma płatnik, nie urząd

Bardzo ważny przy stosowaniu omawianego zwolnienia z zapłaty podatku u źródła przy wypłacie dywidendy jest fakt, że to płatnik, który chce zastosować tę preferencję (określoną w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT) musi przeprowadzić pełną weryfikację warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, zachowując przy tym należytą staranność.

Obowiązki w tym obszarze w żadnym zakresie nie spoczywają na organie podatkowym. To przedsiębiorca musi wykazać, że spełnione są warunki do korzystania z preferencji. W konsekwencji, to płatnik ma obowiązek weryfikować czy uzyskująca dochody z dywidendy spółka spełnia wszystkie warunki do skorzystania ze zwolnienia z podatku u źródła. W ramach należytej staranności nie można ograniczać się jedynie do weryfikacji warunków zastosowania zwolnienia wynikających z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Płatnik wypłacający dywidendę, ma obowiązek sprawdzać czy istnieją okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek do stosowanie zwolnienia.

Niemniej, samo złożenie oświadczeń wymienionych w przepisie art. 28b ust 4 pkt 5–6 ustawy o CIT niestety nie wystarczy – uważa Dyrektor KIS. Posiadanie oświadczeń podatników, że są rzeczywistym właścicielem i prowadzą rzeczywistą działalność gospodarczą może stanowić istotny dowód dochowania należytej staranności, lecz nie można jednoznacznie bez analizy określonego przypadku potwierdzić tego faktu.

—Łukasz Kupryjańczyk , doradca podatkowy, wspólnik w Thedy & Partners

—Marcin Socha, doradca podatkowy

W sprawie, którą zajmował się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: KIS) spółka planuje wypłacić dywidendę na rzecz swojego akcjonariusza przekraczającą 2 mln zł. To oznacza, że od 1 stycznia 2020 r. (pierwotnie był to 1 lipca 2019 r., ale minister finansów rozporządzeniem przesunął termin w życia tych przepisów) musi pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła) w wysokości 19 proc. od nadwyżki ponad te 2 mln zł.

Czytaj też: Jak nie płacić wysokiego podatku u źródła

Pozostało 93% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona