Z kolei dokumentowanie korekt notą kredytową lub debetową jest prostsze administracyjnie i powszechne w praktyce biznesowej międzynarodowych grup. Jednocześnie zgodnie z obecnym trendem interpretacyjnym organów podatkowych korekta ta nie będzie powodować zmniejszenia przychodów podatkowych lub zwiększenia kosztów uzyskania przychodów. Przyjęcie odmiennego stanowiska może doprowadzić do powstania istotnego ryzyka dla podatnika.
Grupa Ekspertów ds. VAT w dokumencie roboczym z 18 kwietnia 2018 r. wskazała, że niepewność spowodowana zastosowaniem różnych podejść przez państwa członkowskie może prowadzić do powstania istotnego ryzyka pieniężnego oraz wysokiego obciążenia administracyjnego dla firm działających w UE. Ponadto zauważono, że pojęcie „korekt cen transferowych" nie występuje w Dyrektywie VAT 2006/112/WE (dalej: dyrektywa VAT). Brakuje także orzeczeń TSUE w sprawach bezpośrednio dotyczących traktowania korekt cen transferowych na potrzeby VAT. Dyrektywa VAT nie precyzuje kiedy korekta cen transferowych jest transakcją podlegającą opodatkowaniu VAT, a kiedy wykracza poza zakres VAT. W niektórych przypadkach można argumentować, że korekta cen transferowych jest korektą wcześniejszej transakcji podlegającej opodatkowaniu, a zatem stanowi dodatkowe wynagrodzenie za tę samą transakcję podlegającą opodatkowaniu.
Można również argumentować, że korekta cen transferowych stanowi wynagrodzenie za inną transakcję podlegającą opodatkowaniu, lub alternatywnie, że wykracza poza zakres VAT.
Ostatecznie w dokumencie tym wyrażono postulat, że z uwagi na złożoność traktowania korekt cen transferowych dla celów VAT, zalecane jest traktowanie wszystkich rodzajów korekt cen transferowych poza zakresem VAT dla transakcji zwieranych przez podatników, w których wszystkie strony mają pełne prawo do odliczenia VAT. Należy zauważyć, że dokument ten nie stanowi obowiązującego prawa, a jedynie wskazówkę co do przewidywanego kierunku przyszłych zmian.
Wpływ rozliczenia korekty na podatek
Dokumentowanie korekty fakturami korygującymi wydaje się bardziej korzystne dla podatników, ze względu na dopuszczalną możliwość obniżenia przychodu podatkowego oraz zwiększenia kosztów podatkowych. W świetle przepisów CIT, taka korekta ujmowana jest podatkowo w momencie wystawienia. Dodatkowo, jeśli stosowna faktura korygująca zostanie wystawiona na koniec okresu którego dotyczy korekta, mamy do czynienia z najbardziej klarowną sytuacją. Korekta jest rachunkowo oraz podatkowo rozpoznana w okresie, którego dotyczy.
Korekta jako koszt
Korekta obniżająca dochód podatnika, jest często kwestionowana przez organy podatkowe jako niemająca związku z przychodem. Problem ten może pojawić się, gdy polski podatnik otrzymuje od podmiotu powiązanego notę debetową lub wystawi notę kredytową. Skupiając się na definicji kosztu uzyskania przychodu organy podatkowe wydają się ignorować fakt, że przeprowadzenie korekty jest konsekwencją stosowania metod kalkulacji cen transferowych zawartych w przepisach podatkowych.