Izba Skarbowa w Bydgoszczy rozstrzygnęła w interpretacji z 17 czerwca 2016 r. (ITPB1/4511- 348/16/DP) kwestię rozliczenia usług świadczonych za granicą.
Z pytaniem zwrócił się podatnik, który od września 2013 r. prowadzi zarejestrowaną w Polsce działalność gospodarczą. W styczniu 2014 r. zawarł ramową umowę współpracy z firmą, która ma siedzibę na terytorium Republiki Czeskiej. Świadczy na jej rzecz usługi polegające na prowadzeniu szkoleń oraz udzielaniu porad w zakresie dietetyki i odżywiania. Świadczenie wykonuje na terenie Czech, w miejscach wskazanych przez zleceniodawcę. Czas jednorazowego świadczenia usług wynosi od jednego do trzech dni, w wymiarze od trzech do ośmiu godzin dziennie. Po zakończeniu szkolenia przedsiębiorca wraca do Polski. Wynagrodzenie uzyskuje na podstawie wystawianych każdorazowo faktur. Przedsiębiorca zapytał, gdzie ma rozliczyć przychody uzyskiwane za granicą.
Organ podatkowy przypomniał w odpowiedzi, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, jeżeli osoby fizyczne mają miejsce zamieszkania na terytorium RP, to podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł tych przychodów. Jest to tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy. Chodzi o osoby fizyczne, które posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywają tu dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.
Organ uznał na tej podstawie, że wnioskodawca, jako polski rezydent podatkowy, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zgodnie z polsko- czeską umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, dochód uzyskany z działalności gospodarczej na terytorium Czech przez polskiego rezydenta podatkowego będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, chyba że działalność gospodarcza na terytorium Czech prowadzona jest przez położony tam zakład. Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 umowy przez „zakład" należy rozumieć stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca w ciągu roku spędza na terytorium RP więcej niż 183 dni i posiada wyłącznie obywatelstwo polskie. W Polsce ma także centrum interesów życiowych, tzn. miejsce zamieszkania oraz rodzinę. Nie świadczy na terytorium Republiki Czech usług za pomocą znajdującego się tam zakładu. Oznacza to, że dochód uzyskany przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej zarówno w Polsce, jak i Republice Czeskiej będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. To tu należy zgłaszać wszystkie dochody do opodatkowania PIT.
