Z pytaniem zwróciła się podatniczka, która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu, obecnie zawieszoną. Jej mąż również prowadzi tego typu działalność. Zajmuje się sprzedażą filtrów do wody, nawilżaczy i oczyszczaczy powietrza, a dodatkowo prowadzi sklep z karmami i akcesoriami dla zwierząt. Małżonków łączy wspólność majątkowa.
Małżonkowie chcą podzielić biznesy w ten sposób, by w firmie męża pozostała branża filtrów, oczyszczaczy i nawilżaczy. Sklep z artykułami i karmą dla zwierząt prowadziłaby natomiast wnioskodawczyni, po zaktualizowaniu wpisu do CEiDG i odwieszeniu działalności. Kobieta wyjaśniła, że w sklepie zostanie zapas towarów zakupionych przez męża na podstawie faktur VAT, z których VAT naliczony został odliczony. Zakupy zostały zaliczone w cenach netto w koszty, czyli zapisane w kol. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów w tym roku lub znajdują się na remanencie na dzień 31 grudnia 2018 roku.
Zapytała czy zapas towarów handlowych spisanych na dzień zakończenia sprzedaży przez męża, a rozpoczęcia sprzedaży przez nią, będzie podlegał wpisaniu do pkpir i w konsekwencji czy będzie stanowił dla wnioskodawczyni koszt podatkowy w cenie zakupu towarów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.
Jej zdaniem, nie będzie miała prawa odliczyć wartości towarów służących dalszej odsprzedaży, gdyż do przekazania składników majątku dochodzi między małżonkami, między którymi obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.
Musi być związek kosztu z przychodem
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął jednak odmienne stanowisko. Przypomniał, że w myśl kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej. Uznał jednak, że koszt towarów przekazanych z działalności męża do działalności wnioskodawczyni spełni przesłankę wymienioną w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, ale w działalności gospodarczej wnioskodawczyni. Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Dyrektor KIS wskazał na związek poniesionego kosztu z planowanym osiągnięciem przychodu z tytułu sprzedaży tego towaru w firmie wnioskodawczyni. Ustawa o PIT nie określa, w jakim czasie od dnia poniesienia kosztu musi być osiągnięty z tego tytułu przychód. Dlatego, mimo iż wydatek został poniesiony w przeszłości przez męża i w związku z jego działalnością, to sprzedaż tego towaru przez żonę (po jego przeniesieniu do jej działalności) spowoduje uznanie tego towaru za koszt jej działalności.
Dyrektor KIS uznał, że "wydatki poniesione na zakup towarów handlowych, które zostaną przekazane wnioskodawczyni z działalności prowadzonej przez jej męża, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów, ale w działalności gospodarczej wnioskodawczyni".
