Za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych (art. 20 ust. 2 ustawy o PIT).
Zasiłek chorobowy, którego dotyczy pytanie, nie zalicza się do przychodów ze stosunku pracy, gdyż jest on przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT (por. interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 9 lipca 2014 r., IPPB2/415-279/14-2/MG).
Kiedy stosuje się ryczałt
Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej są koszty określone w formie ryczałtowej (zgodnie z zasadami wskazanymi w tym przepisie). Regulacja ta, odnosząca się do kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy, nie znajdzie zastosowania do przychodów z zasiłku chorobowego określonego w art. 94 § 4 k.p., z uwagi na to, że tego zasiłku nie zalicza się go do przychodów ze stosunku pracy (jest on przychodem z innych źródeł, do którego nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów). Takie stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 9 lipca 2014 r. (IPPB2/415-279/14-2/MG).
Nie trzeba rzeczywiście świadczyć pracy
Warunkiem zastosowania przez płatnika przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o PIT, jest osiągnięcie przez pracownika przychodu ze stosunku pracy. Żaden przepis ustawy o PIT nie uzależnia przy tym prawa do odliczenia zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów od rzeczywistego świadczenia pracy lub od faktycznego ich ponoszenia. Warunkiem uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy nie jest zatem faktyczne świadczenie pracy w postaci wykonywania na rzecz pracodawcy czynności, do których wykonywania pracownik jest zobowiązany mocą umowy o pracę, lecz samo uzyskanie przychodu ze stosunku pracy (por. interpretacje Izby Skarbowej w Katowicach z 19 lipca 2012 r., IBPBII/1/415-406/12/MK oraz Izby Skarbowej w Warszawie z 9 lipca 2014 r., IPPB2/415-279/14-2/MG). Jeżeli zatem pracownik przez cały miesiąc pobierał zasiłek choroby, a jednocześnie nie uzyskał innych przychodów ze stosunku pracy, to pracodawca jako płatnik nie może uwzględnić zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o PIT.
Karnety sportowe i pakiety medyczne
Zdarza się jednak, że pracownik wprawdzie nie otrzymuje wynagrodzenia zasadniczego (jedynie zasiłek chorobowy), ale uzyska inne świadczenia dodatkowe finansowane przez pracodawcę, (np. karnety sportowe, pakiety medyczne). W takim przypadku należy uznać, że finansowanie przez pracodawcę takich świadczeń co do zasady będzie przysporzeniem majątkowym dla pracownika kwalifikowanym jako przychód ze stosunku pracy. W konsekwencji, pracodawca może uwzględnić koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 ustawy o PIT do tej części przychodów, która jest przychodem ze stosunku pracy.
Mniej niż pułap odliczenia
Jeżeli jednak przychód pracownika ze stosunku pracy uzyskany z tytułu przyznania mu świadczeń dodatkowych jest kwotą niższą od pułapu kwoty odliczenia kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o PIT, to należy zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości kwoty uzyskanego przychodu (por. interpretacje Izby Skarbowej w Katowicach z 17 maja 2010 r., IBPBII/1/415-147/10/BJ oraz z 19 lipca 2012 r., IBPBII/1/415-406/12/MK).