CIT: Atak hakerów nie wyklucza odliczenia

Przelanie pieniędzy na konto oszustów, którzy włamując się do serwera dostawcy sfałszowali numery rachunków w korespondencji mailowej, to zdarzenie o charakterze losowym. Stratę z tego tytułu spółka ma prawo zaliczyć do kosztów.

Publikacja: 15.06.2016 02:00

CIT: Atak hakerów nie wyklucza odliczenia

Foto: www.sxc.hu

- Czy spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty, spowodowanej przez wpłatę środków pieniężnych na konto wskazane przez oszusta, na dzień otrzymania postanowienia o umorzeniu śledztwa? – pyta czytelnik.

Taką sprawę rozstrzygnęła Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 27 kwietnia 2016 r. IBPB-1-2/4510-271/16/AK.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wskazała, że jest firmą produkcyjną, która nabywa niektóre komponenty wykorzystywane w produkcji od dostawców z Chin. Wnioskodawczyni padła ofiarą oszustwa – doszło do włamania hakerskiego do serwera dostawcy, z którym spółka utrzymuje stosunki handlowe od kilku lat. W wyniku włamania korespondencja mailowa kierowana przez spółkę na adres mailowy dostawcy nie docierała do niego, lecz była przechwytywana przez inny podmiot, który wprowadził spółkę w błąd co do numerów rachunków do zapłaty za dostawy. W wyniku oszukańczych działań innego podmiotu, spółka zrealizowała płatność za dostawę towaru na numer rachunku nienależący do dostawcy. O popełnionym przestępstwie spółka zawiadomiła zarówno policję w Hong Kongu, jak i prokuraturę w Polsce. Z powodu niewykrycia sprawcy przestępstwa prokuratura wydała postanowienie o umorzeniu śledztwa. Spółka chciała uzyskać potwierdzenie, czy opisana strata w środkach obrotowych, powstała w wyniku wpłaty na numer rachunku wskazany przez oszusta, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów na dzień otrzymania postanowienia o umorzeniu śledztwa.

W wydanej interpretacji organ podatkowy uznał, że opisane przez spółkę zdarzenie ma charakter losowy, jest niezależne od woli wnioskodawczyni, a powstała strata niewątpliwie wiąże się z całokształtem prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej oraz została właściwie udokumentowana. Właściwym dokumentem potwierdzającym powstanie straty jest posiadanie protokołu szkód, który powinien określać rodzaj szkody, jej ilość, wartość, przyczynę powstania straty, podpisy osób uprawnionych oraz datę. Zaistnienie szkody powinno być uprawdopodobnione przez właściwe organy, np. policję. Oznacza to, że strata w środkach obrotowych spowodowana przez wpłatę na konto wskazane przez oszusta może być uznana za pośrednie koszty uzyskania przychodu potrącalne w momencie poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto ją jako koszt w księgach rachunkowych, przy czym może to być dzień tożsamy z dniem otrzymania przez spółkę postanowienia o umorzeniu śledztwa.

—Piotr Wysocki

Postanowienie o umorzeniu śledztwa to jeden z możliwych dowodów

Piotr Wysocki, konsultant w poznańskim biurze Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o.

Zasadniczo należy zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym przez organ podatkowy w komentowanej interpretacji indywidualnej. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Co istotne, strat w środkach obrotowych wynikających z oszukańczych działań osób trzecich nie wyszczególniono w katalogu wydatków ujętych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym możliwość ujęcia straty w środkach obrotowych firmy (w tym w środkach finansowych) w kosztach uzyskania przychodów powinna być każdorazowo oceniana z uwzględnieniem treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w tym:

- całokształtu prowadzonej przez podatnika działalności,

- okoliczności, w wyniku których powstała strata,

- racjonalności działania i działań zabezpieczających przed powstaniem strat,

- prawidłowości udokumentowania zdarzenia powodującego powstanie straty.

Należy zatem przyjąć, że poniesiona przez spółkę strata wiąże się z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, gdyż zamawiane przez nią towary miały być wykorzystane w działalności produkcyjnej. Jednocześnie strata powstała w wyniku oszukańczych działań podmiotu trzeciego, których wnioskodawczyni nie mogła przewidzieć i którym nie mogła zapobiec. Tym samym powstanie straty było niezależne od działań spółki. Wnioskodawczyni nie mogła bowiem podjąć racjonalnych działań zabezpieczających przed powstaniem straty, skoro jest ona wynikiem włamania do serwera dostawcy. Z opisu stanu faktycznego wynika również, że strata została prawidłowo udokumentowana. Wnioskodawczyni otrzymała bowiem postanowienie o umorzeniu śledztwa z uwagi na niewykrycie sprawcy.

Jednocześnie, należy mieć na uwadze, że w toku ewentualnego postępowania podatkowego, zgodnie z art. 180 § 1 ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W konsekwencji – co do zasady – dowodem poniesienia straty może być każdy dokument źródłowy, który potwierdza jej faktyczne poniesienie. Tym można argumentować, że strata nie musi być, jak w przedmiotowej sprawie uznał organ podatkowy, uprawdopodobniona przez właściwe organy, np. policję. Oczywiście w interesie podatnika jest posiadanie takiego potwierdzenia, jednak żaden przepis ustawy o CIT ani ordynacji podatkowej nie wyznacza takiego warunku. Postanowienie o umorzeniu śledztwa z uwagi na niewykrycie sprawcy należy uznać jedynie za jeden z możliwych dowodów potwierdzających poniesienie straty. Jeżeli zatem z innych dokumentów posiadanych przez podatnika wynika, że strata w środkach obrotowych została poniesiona z zachowaniem opisanych powyżej warunków, to wydaje się, że podatnik powinien być uprawniony do zaliczenia takiej straty do kosztów uzyskania przychodów.

- Czy spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty, spowodowanej przez wpłatę środków pieniężnych na konto wskazane przez oszusta, na dzień otrzymania postanowienia o umorzeniu śledztwa? – pyta czytelnik.

Taką sprawę rozstrzygnęła Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 27 kwietnia 2016 r. IBPB-1-2/4510-271/16/AK.

Pozostało 94% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona