Rozwijający się rynek usług wynajmu samochodów przybiera coraz to nowe, bardziej dostępne formy. Wśród nowości należy wskazać na formułę tzw. car sharingu – systemu pozwalającego na wypożyczenie na krótki czas samochodu miejskiego. Opłata ma charakter czynszowy i jest uzależniona od czasu użytkowania udostępnionego pojazdu (np. naliczana za minuty korzystania z auta). Możliwość korzystania z takiego systemu jest ciekawą ofertą także dla przedsiębiorców, przebywających okazjonalnie w danym mieście w celach biznesowych.

Zarówno z ustawy o PIT (art. 23 ust. 1 pkt 46), jak i z ustawy o CIT (art. 16 ust. 1 pkt 51) wynika, że nie są kosztami podatkowymi wydatki z tytułu używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika – w części przekra- czającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu. Podatnik obowiązany jest w takim przypadku do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu według reguł szczegółowo wskazanych w powołanych ustawach. Czy wynajęcie samochodu osobowego w ramach usługi car sharingu oznacza, że podatnik – przedsiębiorca, dla rozpoznania w kosztach podatkowych opłat związanych z tym wynajmem, jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu wynajętego pojazdu i ustalania limitu kosztów wynikającego z zastosowanej stawki za jeden kilometr przebiegu? Zagadnienie kilometrówki przy wynajmie samochodu było przedmiotem interpretacji ogólnej ministra finansów z 20 listopada 2013 r. (DD2/033/55/MWJ/13/RD-111005). Organ wskazał w niej, że: „(...) wydatki z tytułu czynszu najmu samochodu osobowego używanego dla potrzeb działalności gospodarczej należy kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 22 ust. 1 ustawy PIT i art. 15 ust. 1 ustawy CIT". W uzasadnieniu takiej kwalifikacji wskazano, że art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT odnoszą się do tych wydatków, które dotyczą eksploatacji samochodu osobowego w związku z liczbą przejechanych kilometrów i określoną pojemnością silnika. Dlatego regulacje te nie mogą odnosić się do tych opłat, które nie podlegają takiej statystycznej kalkulacji. Co więcej, powołana interpretacja nie rozróżnia w swoich skutkach różnic w zakresie najmu krótko i długoterminowego. Wydaje się, że to potwierdza zasadność jej stosowania w odniesieniu do opłat ponoszonych w związku nabyciem usługi car sharingu, a zatem opłat ponoszonych nie w związku z liczbą przejechanych kilometrów, ale w związku z czasem udostępnienia samochodu (opłat w związku z uzyskaniem tytułu do używania pojazdu w określonym czasie). Opłata ta ma bowiem charakter czynszu za krótkoterminowy wynajem pojazdu. Trzeba jednak pamiętać, że z pewnością formuła ta nie może odnosić się do opłat eksploatacyjnych bądź takich, które są uzależnione od liczby przejechanych kilometrów (np. ustalonej opłaty za przejechany kilometr ).

Ponadto, zaliczenie wydatku do kosztów podatkowych wymaga wykazania istnienia związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiąganym przychodem (zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), a także należytego udokumentowania poniesienia kosztu. ?

Autor jest doradcą podatkowym