Przedsiębiorca jako płatnik (pracodawca) pobiera zaliczki na PIT od wypłacanych pracownikom wynagrodzeń, otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie. Czy wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji płatnika przedsiębiorca powinien ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów po stronie przychodów? – pyta czytelniczka.
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu (art. 8 ordynacji podatkowej; dalej: o.p.).
Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (zakłady pracy) są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ustawy o PIT).
Prawidłowo zatem przedsiębiorca pobiera zaliczki na PIT od wynagrodzeń wypłacanych zatrudnianym przez siebie pracownikom, gdyż na pracodawcy ciążą obowiązki płatnika.
Można, ale nie trzeba
Płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa (art. 28 § 1 o.p.). Dotyczy to m.in. płatników PIT od wypłacanych pracownikom wynagrodzeń. Literalne brzmienie art. 28 § 1 o.p. wskazuje, że uprawnienie płatnika do potrącenia przysługującego mu wynagrodzenia jest uzależnione od wpłaty pobranego podatku w terminie. Wynagrodzenie to ma charakter fakultatywny. Płatnicy podatków stanowiących dochód budżetu państwa mogą, ale nie muszą, korzystać z tego uprawnienia.