Prowadzenie działalności gospodarczej, zwłaszcza tej, której przedmiotem jest świadczenie usług bądź dostawa towarów na rzecz podmiotów gospodarczych, wiąże się z zawieraniem kontraktów, które szczegółowo regulują wzajemne uprawnienia i obowiązki stron. Wśród postanowień takich umów znaczącą pozycją są postanowienia o charakterze zabezpieczającym i gwarancyjnym, m.in. dotyczące kar umownych. Przewidują one, że w przypadku zaistnienia sytuacji przewidzianych w umowie powstaje konieczność zapłaty kary na rzecz kontrahenta.
Za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów zachowania lub zabezpieczenie ich źródła z wyjątkiem tych kosztów, które stosownie do regulacji obu ustaw o podatkach dochodowych (PIT i CIT) nie są uznawane za koszty podatkowe. Za koszt uzyskania przychodów może zostać uznany wydatek, który łącznie spełnia poniższe warunki:
- został poniesiony przez podatnika,
- ma charakter definitywny, a więc bezzwrotny,
- istnieje związek pomiędzy poniesionym wydatkiem oraz prowadzoną działalnością gospodarczą,