Na zasadach określonych w art. 31zo–art. 31zx ustawy o COVID-19 zwolnione z obowiązku opłacania składek do ZUS mogą być m.in. osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą oraz podmioty zatrudniające nie więcej niż 49 ubezpieczonych.
Stosownie do art. 31zx ustawy o COVID-19 (w brzmieniu obowiązującym od 18 kwietnia br.), przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w art. 31zo ustawy o COVID-19, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o PIT i o CIT. Wartość świadczeń (przychody) z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w art. 31zo ustawy o COVID-19, nie stanowią zatem przychodu podatkowego.
Czytaj także:
Tarcza antykryzysowa: nieopłacone składki nie są przychodem
Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie ministra finansów z 23 grudnia 2019 r. W podatkowej księdze ujmujemy wyłącznie przychody podatkowe ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wyjątkiem są przychody zwolnione z podatku dochodowego, które nie powinny być ujmowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Bezwzględnie nie można ich ująć w poz. 7 -9 podatkowej księgi, a ewentualnie w poz. 18 (Uwagi). Najwłaściwsze jest jednak nieujmowanie przychodów zwolnionych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w ogóle, pomimo że są one związane z działalnością gospodarcza.
