Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 maja 2019 r. (0112-KDIL3-3.4011.90.2019.1.MM).
Sprawa dotyczyła podatnika, który uzyskiwał przychody z najmu nieruchomości: osobom fizycznym - domu jednorodzinnego oraz sześciu mieszkań, a także podmiotom gospodarczym - dwóch mieszkań i domku letniskowego. Nieruchomości podatnika były wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe na podstawie pisemnych umów najmu na okres minimum jednego roku. Podatnik wskazał, że nieruchomości kupił wraz z żoną w celu zabezpieczenia przyszłych potrzeb mieszkaniowych swoich dzieci oraz w ramach ulokowania oszczędności. Większość obiektów była zakupiona na kredyt. W celu dotarcia do potencjalnych najemców podatnik korzysta z pośrednictwa biur nieruchomości.
Na tym tle podatnik zapytał organ podatkowy, czy prawidłowo opodatkowuje dochody uzyskiwane z wynajmu ww. nieruchomości przy zastosowaniu stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Czytaj także: Fiskus nie może zdecydować, jak rozliczać zyski z najmu
Podatnik uważał, że dochody uzyskiwane z najmu nieruchomości nie są dochodami z działalności gospodarczej i należy je zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, i w konsekwencji opodatkować jak najem prywatny. Podatnik wskazał, że prowadzony przez niego najem lokali i domów ma co prawda zarobkowy charakter, jednak nie występuje stopień zorganizowania i zaangażowania osobistego charakterystycznego dla prowadzenia działalności gospodarczej. Podatnik podkreślił, że w jego przypadku wynajem nie ma żadnej zorganizowanej struktury służącej obsłudze działalności, a organizacja polega jedynie na ewentualnym przygotowaniu lokalu do wynajmu, poszukiwaniu najemców lokali oraz ustaleniu płatności i sposobu jej realizacji.
