Gdzie cudzoziemiec rozlicza PIT po przeprowadzce

Jeżeli życie osobiste cudzoziemca toczy się w Polsce, to należy przyjąć, że mieszka on właśnie tutaj i swoje dochody powinien opodatkować nad Wisłą.

Publikacja: 27.05.2019 06:10

Gdzie cudzoziemiec rozlicza PIT po przeprowadzce

Foto: 123RF

Obywatelka Wielkiej Brytanii zamierza założyć działalność gospodarczą w Polsce. Obecnie ma jeszcze brytyjską rezydencję podatkową. Co musiałaby zrobić, żeby być polskim rezydentem podatkowym? Czy Brytyjka może prowadzić działalność gospodarczą w Polsce? – pyta czytelnik.

Czytaj także: PIT: jaki podatek zapłaci cudzoziemiec pracujący w Polsce

Aktem prawnym regulującym podejmowanie działalności gospodarczej w Polsce przez obywateli z zagranicy jest ustawa z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na jej podstawie obywatele państw UE mogą zakładać działalność gospodarczą w Polsce na takich samych zasadach jak polscy przedsiębiorcy. Mogą więc rejestrować firmę w Polsce na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej lub wykonywać swoją działalność w formie spółek. Natomiast osoby z państw trzecich mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółek: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

Na razie bez ograniczeń

W odniesieniu do zmian zachodzących w Anglii w związku z procedurami opuszczenia UE, czyli brexitem, nie wprowadzono jeszcze dokładnych uregulowań sytuacji prawnej obywateli w zakresie m.in. podejmowania przez nich działalności gospodarczej za granicą.Obecnie Brytyjczycy mają prawo wykonywania działalności gospodarczej w Polsce na takich samych warunkach jak Polacy. Nie jest jednak wykluczone, że Wielka Brytania po wyjściu z UE zostanie potraktowana jak państwo trzecie, co będzie się wiązać z koniecznością posiadania zezwoleń przewidzianych ww. ustawą dla możliwości wykonywania przez obywatela Anglii działalności gospodarczej w Polsce.

15 marca 2019 r. uchwalono ustawę o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (DzU z 2019 r. poz. 622). Reguluje ona jedynie zasady legalnego pobytu na terytorium Polski obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz członków ich rodzin. Ustawa ta wejdzie w życie z dniem wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 zdanie drugie Traktatu o UE. Dla celów podatkowych rezydencję obywateli Wielkiej Brytanii należy w dalszym ciągu rozpatrywać na podstawie ustawy o PIT oraz umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Rejestracja firmy nie wystarczy

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o PIT za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się osobę fizyczną, która posiada w Polsce centrum interesów życiowych lub przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Według powołanego przepisu wystarczy aby dana osoba spełniła jeden z ww. warunków, aby uznać ją za polskiego rezydenta. Samo zarejestrowanie działalności gospodarczej w Polsce nie powoduje zmiany rezydencji podatkowej osoby, która tę działalność zarejestrowała.

W omawianym przypadku, Brytyjka – w celu nabycia polskiej rezydencji – musi zmienić ośrodek interesów życiowych, a więc przeprowadzić się do Polski lub przebywać w Polsce dłużej niż sześć miesięcy.

Jak zostać polskim rezydentem

Dla oceny posiadania ośrodka interesów życiowych należy wziąć pod uwagę posiadanie domu lub mieszkania do własnej, ciągłej dyspozycji, więzi rodzinne, rachunek bankowy, miejsce pracy, miejsce wykonywania działalności gospodarczej, które stanowią główne źródło utrzymania. Okoliczności wskazujące na cechy posiadania ośrodka interesów życiowych w Polsce wiążą się z faktycznym, zamierzonym pobytem danej osoby w Polsce, a nie pobytem wymuszonym koniecznością wykonywania obowiązków zarobkowych. Zlokalizowanie ośrodka interesów życiowych w określonym państwie musi się więc wiązać ze skupieniem w tym państwie życiowej aktywności związanej nie tylko z pracą, ale również z życiem osobistym, w tym rodzinnym.

Dla ustalenia miejsca pobytu można posiłkować się art. 25 kodeksu cywilnego, według którego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Definicja zawarta we wskazanym przepisie odnosi się także do ustalenia miejsca zamieszkania na podstawie długości samego pobytu w danym kraju. Zgodnie z ustawą o PIT przesłanką decydującą o miejscu zamieszkania jest faktyczne przebywanie w danym miejscu, a więc w Polsce dłużej niż 183 dni w jednym roku kalendarzowym.

Może zadecydować umowa międzynarodowa

Z art. 4a ustawy o PIT wynika, że ocena w którym państwie osoba ma miejsce zamieszkania dokonywana jest na podstawie prawa krajowego z uwzględnieniem umów międzynarodowych. Jest to ogólna zasada ustalania miejsca zamieszkania i według tej reguły ustala się również rezydencję podatkową osób zamieszkałych w krajach niebędących członkami UE. W omawianym przypadku ma zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.W niektórych okolicznościach dana osoba może twierdzić, że mieszka jednocześnie w obu krajach. Wówczas dla celów podatkowych należy ustalić jej miejsce zamieszkania stosując reguły kolizyjne wynikające z ww. umowy. Zgodnie z jej postanowieniami, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

1) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania;

2) jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

3) jeżeli nie można ustalić, w którym państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w  tym umawiającym się państwie, w którym zwykle przebywa,

4) jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym państwie, którego jest obywatelem.

Osoba sama decyduje, w którym państwie zamierza mieszkać. Jednak spełnienie jednej z przesłanek określonych w art. 3 ust. 1a ustawy o PIT decyduje o miejscu zamieszkania w Polsce. W przypadku wątpliwości rezydencję należy ustalić zgodnie z regułami wynikającymi z ww. umowy.

Podstawa prawna: Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20.07.2006r. (DzU z 2006 r. nr 250, poz. 1840)

art. 3 ust. 1a i art. 4a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz.1509 ze zm.)

ustawa z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2018 r., poz. 649 ze zm.)

Certyfikat rezydencji od polskiego urzędu

Jeśli obywatel innego kraju przebywa w naszym kraju dłużej niż sześć miesięcy w roku, wykonując jednocześnie działalność gospodarczą w Polsce, to dla celów podatkowych zostanie potraktowany jako osoba, która mieszka w Polsce. Wobec tego miejsce zamieszkania w Polsce będzie mógł potwierdzić także certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez polski urząd skarbowy. Certyfikat rezydencji to inaczej zaświadczenie o miejscu zamieszkania osoby fizycznej dla celów podatkowych. Wniosek o wydanie certyfikatu rezydencji należy złożyć do urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania w Polsce.

Obywatelka Wielkiej Brytanii zamierza założyć działalność gospodarczą w Polsce. Obecnie ma jeszcze brytyjską rezydencję podatkową. Co musiałaby zrobić, żeby być polskim rezydentem podatkowym? Czy Brytyjka może prowadzić działalność gospodarczą w Polsce? – pyta czytelnik.

Czytaj także: PIT: jaki podatek zapłaci cudzoziemiec pracujący w Polsce

Pozostało 96% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Praca, Emerytury i renty
Płaca minimalna jeszcze wyższa. Minister pracy zapowiada rewolucję
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Sądy i trybunały
Trybunał Konstytucyjny na drodze do naprawy. Pakiet Bodnara oceniają prawnicy
Mundurowi
Kwalifikacja wojskowa 2024. Kobiety i 60-latkowie staną przed komisjami