Jak ustalać podstawę opodatkowania CIT

Podatnik zapytał we wniosku o uwzględnienie w kalkulacji podatkowej EBITDA przychodów zwolnionych, a także związanych z nimi kosztów. Niezależnie od tego, okoliczność prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania i osiąganie dochodu z takiej działalności wiążą się z jeszcze istotniejszą trudnością w stosowaniu art. 15c i 15e ustawy o CIT – co znajduje potwierdzenie w treści uzasadnienia interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 15c ust. 4 oraz art. 15e ust. 4 ustawy o CIT, do przychodów i kosztów, o których mowa w tych przepisach, art. 7 ust. 3 tej ustawy stosuje się odpowiednio. W myśl tego ostatniego, przy ustalaniu dochodu będącego podstawą opodatkowania CIT nie uwzględnia się m.in. przychodów wolnych od podatku oraz kosztów ich uzyskania.

W praktyce zatem wątpliwości budzi nie tylko sposób kalkulacji podatkowej EBITDA, ale również pytanie, czy art. 15c i 15e ustawy o CIT w ogóle znajdują zastosowanie do kosztów związanych z działalnością zwolnioną z opodatkowania.

Organ w komentowanej interpretacji odpowiedział na to pytanie pozytywnie, wskazując, że na podstawie art. 15c i 15e ustawy o CIT ograniczona jest możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów również wybranych kategorii kosztów związanych z działalnością zwolnioną. Jednocześnie wskazał, że na potrzeby kalkulacji podatkowej EBITDA należy uwzględniać zarówno dochód podlegający opodatkowaniu, jak i ten z niego zwolniony. Stanowisko to powoduje jednak powstanie pytania o cel, w jakim ustawodawca zdecydował się na zawarcie w art. 15c i 15e ustawy o CIT odwołania do art. 7 ust. 3 tej ustawy, a wykładnia przedstawiona przez organ może skutkować uznaniem go za nieznajdujący praktycznych konsekwencji.

Można natomiast formułować tezę, że odesłanie do art. 7 ust. 3 ustawy o CIT oznacza, iż ograniczenia w możliwości zaliczania do kosztów wynikające z art. 15c i 15e ustawy o CIT nie znajdują zastosowania do kosztów związanych z działalnością zwolnioną. Taki wynik wykładni językowej wydaje się mieć uzasadnienie systemowe, prowadząc do konkluzji, zgodnie z którą komentowane przepisy nie mogą służyć do wyłączania z podstawy opodatkowania takich wydatków, które i tak nie są w niej uwzględniane (w związku ze zwolnieniem podatkowym).

Pogląd ten jest obecnie jednolicie odrzucany przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, jednak 16 stycznia 2019 r. WSA w Gorzowie Wielkopolskim wydał pierwszy wyrok (I SA/Go 521/18) potwierdzający jego prawidłowość. Należy mieć nadzieję, że wyrok ten zwiastuje ukształtowanie się jednolitej linii orzeczniczej w tym zakresie w najbliższych miesiącach.