O interpretację w zakresie CIT wystąpił bank. Chodziło o koszty uzyskania przychodów z tytułu odpisania wierzytelności kredytowej jako nieściągalnej w niespłaconej części.
Bank zapytał, czy jeżeli udokumentuje w stosunku do kredytobiorców, którzy będą ponosić odpowiedzialność solidarną i nie zostaną z niej zwolnieni, nieściągalność pozostałej, niespłaconej części wierzytelności kredytowej, to będzie mógł rozpoznać ją jako koszt uzyskania przychodów w części odpisanej jako nieściągalna.
Zdaniem banku udokumentowanie nieściągalności wierzytelności kredytowej w sposób określony w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT powinno polegać na posiadaniu jednego z dokumentów wymienionych w tym przepisie wobec każdego z dłużników solidarnych, w stosunku do których ma możliwość jej dochodzenia. Podkreślał, że wymóg odpowiedniego udokumentowania nieściągalności wierzytelności ma na celu zapewnienie, aby do kosztów nie były zaliczane wierzytelności kredytowe, co do których istnieje szansa, że zostaną w przyszłości zaspokojone. Gdy dłużnik nie jest w stanie spłacić całej wierzytelności, bank w celu uzyskania spłaty przynajmniej jej części podejmuje decyzję o zawarciu porozumienia. Na jego podstawie zwalnia kredytobiorcę z odpowiedzialności solidarnej w zamian za zapłatę części zadłużenia. Takie działanie jest racjonalne i uzasadnione zarówno z punktu widzenia banku, jak i Skarbu Państwa.
Fiskus nie potwierdził stanowiska banku. Tłumaczył, że swoboda wyboru sposobu dochodzenia roszczeń względem dłużników solidarnych, wynikająca z kodeksu cywilnego, nie ma odzwierciedlenia w przepisach o CIT. W art. 16 ust. 2 ustawy o CIT nie przewidziano odmiennej przesłanki udokumentowania nieściągalności wierzytelności kredytowej, której można dochodzić od kilku dłużników odpowiedzialnych solidarnie. Dla wierzytelności z umowy kredytowej zawartej z kilkoma kredytobiorcami odpowiedzialnymi solidarnie za całą kwotę zadłużenia wiążący jest wykaz kredytobiorców (solidarnych dłużników) sporządzony w dniu podpisania umowy kredytu. Bank będzie miał prawo ujęcia w kosztach podatkowych niespłaconej części wierzytelności kredytowej odpisanej jako nieściągalna, jeśli udokumentowanie nieściągalności wierzytelności w stosunku do wszystkich kredytobiorców solidarnie odpowiadających za całą wartość wierzytelności będzie odpowiadać warunkom określonym w ww. przepisie.
Zdaniem urzędników, jeśli bank zwolni z odpowiedzialności za całość nieuregulowanego zobowiązania kredytowego jednego lub kilku dłużników w zamian za zapłatę części zadłużenia, wymagane udokumentowanie nieściągalności niespłaconej części wierzytelności tylko w stosunku do pozostałych, tj. niezwolnionych z odpowiedzialności solidarnej, kredytobiorców nie uprawnia banku do ujęcia nieściągalnej części wierzytelności w kosztach.