Wnioskodawca zamierza nabyć od dotychczasowego wspólnika spółki komandytowej lub spółki jawnej z siedzibą w Polsce ogół praw i obowiązków, stając się jej wspólnikiem, za środki pieniężne pozyskane w wyniku emisji obligacji. W skład majątku spółki osobowej wejdą m.in. wierzytelności z tytułu pożyczek, kredytów etc., wniesione do niej przez poprzedniego wspólnika w formie wkładu niepieniężnego, oraz środki pieniężne. Drugim wspólnikiem spółki osobowej będzie inna spółka kapitałowa z siedzibą w Polsce.
W wyniku planowanych działań restrukturyzacyjnych spółka osobowa zostanie rozwiązana na mocy uchwały wszystkich wspólników, bez przeprowadzenia procesu likwidacji. Majątek rozwiązanej spółki osobowej w postaci wierzytelności oraz środków pieniężnych zostanie przekazany na rzecz wspólników. Podatnik przewiduje, że ze względu na trudny do przewidzenia okres spłaty wierzytelności może się zdarzyć, że będzie zmuszony do sprzedaży części lub wszystkich wierzytelności. Zapytał, w jaki sposób powinien ustalić koszt uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży wierzytelności otrzymanych w związku z rozwiązaniem spółki osobowej.
Sam uważał, że sprzedaż wierzytelności, które otrzyma w związku z rozwiązaniem spółki osobowej, będzie generowała przychód podatkowy z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT w dacie zbycia wierzytelności. Dlatego kosztem ze sprzedaży wierzytelności powinien być historyczny wydatek na nabycie spółki osobowej.
Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. W jego ocenie w przypadku sprzedaży wierzytelności, które podatnik otrzyma w wyniku rozwiązania spółki osobowej, kosztem będzie kwota wydatków poniesionych na ich nabycie przez wnoszącego wkład do spółki osobowej lub wartość nominalna udzielonych pożyczek, niezaliczonych dotychczas do kosztów w jakiejkolwiek formie.
Spór trafił na wokandę, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę podatnika.
