Przeprowadzenie takiej transakcji wymaga oczywiście spełnienia kilku warunków, ale interpretacje urzędowe są raczej przychylne przedsiębiorcom (np. interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 4 marca 2016 r., IPTPB1/4511-788/15-3/MH).
W sprawie będącej przedmiotem interwencji podatnik prowadzi działalność gospodarczą w branży budowlanej. W ramach działalności otrzymał on długookresowe zlecenie do wykonania w miejscu położonym ok. 200 km od miejsca zamieszkania. Po kilku miesiącach wynajmowania mieszkania służbowego podatnik postanowił kupić własne lokum w miejscu wykonywania zlecenia. Kupione mieszkanie własnościowe planuje wprowadzić do działalności gospodarczej jako środek trwały i amortyzować podatkowo. Wartość początkowa tego środka trwałego zostanie ustalona jako cena zakupu, wynikająca z aktu notarialnego, powiększona o koszty związane z jego nabyciem, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, taksę notarialną itp.
Co istotne, mieszkanie, które podatnik zamierza kupić, zostało wybudowane w 2000 r. oraz przed nabyciem przez niego było wykorzystywane przez ponad pięć lat.
Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy może kupić firmowe mieszkanie własnościowe, następnie amortyzować je indywidualną stawką w wysokości 10 proc. rocznie oraz obciążać odpisami amortyzacyjnymi koszty podatkowe swojej działalności. Urząd potwierdził rozumowanie podatnika, uznając, że wydatek ten jest uzasadniony ekonomicznie i poniesiony w celu uzyskania przychodu.
Podatnik zastanawiał się także, jaką stawkę amortyzacyjną powinien przyjąć do rozliczania mieszkania w swoich kosztach. Co do zasady zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o PIT, lokale mieszkalne amortyzuje się przy zastosowaniu stawki 1,5 proc., czyli mieszkanie standardowo amortyzuje się przez ponad 66 lat. Istnieje natomiast możliwość ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla środka trwałego, jakim jest lokal mieszkalny. Muszą być jednak spełnione warunki przewidziane w art. 22j ust. 1 ustawy o PIT.
