Tak wynika z interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 lutego 2021 r. (0111-KDIB2-1.4010.496.2020.1.AR).
Interpretacja dotyczyła rozstrzygnięcia na gruncie ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w poszczególnych latach okresu 2015-2019 kwestii dokumentowania alokacji dochodów do zagranicznego zakładu. Wnioskodawca – podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzi działalność w branży elektrotechniki. Spółka wykonuje kompleksowe instalacje elektryczne i teletechniczne (m.in. w zakresie systemu sygnalizacji pożaru, systemu oddymiania, dźwiękowego systemu ostrzegawczego), realizuje zadania w obszarze automatyki, zapewnia ich serwis oraz doradztwo. Działalność ta jest realizowana na terenie Polski i Szwecji w formie indywidualnych kontraktów. W związku z wykonywanymi w Szwecji pracami budowlanymi, instalacyjnymi lub czynnościami związanymi z tymi pracami (w okresie powyżej 12 miesięcy) powstaje tzw. zakład podatkowy w myśl art. 5 konwencji zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (dalej: konwencja). Każdy kontrakt powyżej 12 miesięcy stanowi odrębny zakład podatkowy.