Poniesione przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegają odliczeniu od dochodu (art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT). Zmniejszają one zatem podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i sam podatek dochodowy.
Czytaj także: Niepełnosprawny przedsiębiorca odliczy wydatki na przebudowę mieszkania
Z możliwości odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne mogą skorzystać osoby składające zeznanie PIT-37 (np. pracownicy, osoby trudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, osoby uzyskujące przychody z praw autorskich), przedsiębiorcy rozliczający podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad ogólnych (skala podatkowa), a także podatnicy opłacający ryczałt ewidencjonowany (zob. art. 11 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym). Z ulgi rehabilitacyjnej nie mogą natomiast korzystać podatnicy opłacający tzw. podatek liniowy (zob. art. 30c ustawy o PIT), chyba, że oprócz dochodów z działalności uzyskują dochody z pozostałych źródeł przychodów (np. ze stosunku pracy) pozwalające na odliczenie ulgi od dochodów rozliczanych według skali podatkowej.
Ustawodawca wymienił wiele warunków, których łączne spełnienie pozwala osobie posiadającej stosowne orzeczenie o niepełnosprawności na skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej. Niespełnienie chociażby jednego z nich zamyka podatnikowi drogę do skorzystania odliczenia (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 maja 2017 r., 2461-IBPB-2-2.4511.131.2017.2. MMA).
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń są wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Wśród nich znajdują się wydatki na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 4 ustawy o PIT).