Organ uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W uzasadnieniu komentowanej interpretacji wskazał, że rozliczenie kosztów remontu w czasie dla celów rachunkowych poprzez czynne rozliczenia międzyokresowe nie ma znaczenia dla celów podatkowych. Rozliczenie kosztów remontu powinno następować na podstawie odpowiednio udokumentowanych wydatków w dacie poniesienia kosztu, tj. w dniu, w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo na dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych.
komentarz eksperta
Agata Czopek, radca prawny, konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC
Remont nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych. Jeżeli wydatki dotyczą obiektów budowalnych, to można, co do zasady, posiłkować się definicją ustaloną w ustawie – Prawo budowlane. W rozumieniu prawa budowlanego remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji (przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym). W pozostałych przypadkach przez remont należy rozumieć działania zmierzające do przywrócenia pierwotnego stanu technicznego i użytkowego wraz z wymianą zużytych części, niezmieniające charakteru i funkcji środków trwałych.
Według prawa podatkowego wydatki z tytułu remontów zaliczane są do kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. kosztów pośrednich). Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to w takim przypadku są kosztami uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
W uzasadnieniu omawianej interpretacji organ stwierdził, że w przedstawionym stanie faktycznym nie można uznać, iż koszty remontu komina oraz schodów budynku, z uwagi na swój charakter, powinny być powiązane z okresem przekraczającym rok podatkowy. Wydatki na remont komina oraz schodów budynku są bieżącymi wydatkami ponoszonymi przez spółkę. Efekt prac remontowych wiąże się co prawda z poprawą ich jakości oraz warunków eksploatacji w przyszłości, jednak ich charakter nie umożliwia powiązania z konkretnym okresem. W konsekwencji, rozliczenie kosztów remontu powinno następować w dacie ich poniesienia.
Komentowana interpretacja uwzględnia ugruntowaną linię orzeczniczą sądów administracyjnych, zgodnie z którą wydatki, które z uwagi na swój charakter nie będą mogły zostać powiązane z okresem przekraczającym rok podatkowy, a ponadto na gruncie przepisów prawa podatkowego nie będzie możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, mogą zostać potrącone jednorazowo w dacie ich poniesienia, którą wyznacza art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Jest to dzień, w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec kontrahenta (por. wyroki NSA: z 9 czerwca 2015 r., II FSK 1236/13; z 6 maja 2015 r., II FSK 1071/13 i z 1 kwietnia 2015 r., II FSK 1604/13).