Koszty podatkowe: usługi pośrednictwa handlowego podlegają limitowaniu

Nabywane od pomiotów powiązanych usługi polegające na pośredniczeniu w zawieraniu umów, informowaniu o otrzymanych zamówieniach, nawiązywaniu kontaktów handlowych są podobne do świadczeń reklamowych, badania rynku oraz doradczych. W rezultacie nabywająca je spółka powinna zastosować odpowiednie regulacje dotyczące ograniczenia kosztów.

Publikacja: 18.03.2019 01:00

Koszty podatkowe: usługi pośrednictwa handlowego podlegają limitowaniu

Foto: 123RF

Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 stycznia 2019 r. (0114-KDIP2-2.4010.572.2018.2.SJ).

Wniosek o interpretację złożyła spółka, która jest dystrybutorem produktów weterynaryjnych oraz środków ochrony roślin. Nabywa ona towary od podmiotów powiązanych i prowadzi działalności dystrybucyjną na terenie kraju. Spółka współpracuje także z agentami (również podmiotami powiązanymi) na terenie Czech, Słowacji, Litwy, Łotwy i Estonii (dalej: przedstawiciele), którzy świadczą na jej rzecz typowe usługi pośrednictwa handlowego: pośredniczą w zawieraniu umów, informują o otrzymanych zamówieniach, nawiązują kontakty handlowe (w tym również poprzez działania promocyjne oraz organizowanie spotkań z klientami) i są odpowiedzialni za weryfikację wypłacalności potencjalnego klienta. Ponadto agenci powinni informować o rozwoju rynku i spostrzeżeniach dotyczących konkurencji. Sprzedaż towarów przez spółkę odbywa się bezpośrednio do klientów. Wynagrodzenie przedstawicieli ustalane jest metodą koszt plus (koszty związane z realizacją umowy powiększone o odpowiednią marżę). Koszty usług przedstawicieli brane są pod uwagę przy ocenie zakładanej rentowności wnioskodawcy, dokonywanej po zakończeniu roku podatkowego.

Spółka uznała, że usługi pośrednictwa handlowego nie zostały bezpośrednio wymienione w katalogu usług podlegających limitowaniu i w jej ocenie trudno uznać tego typu usługi za podobne do tam wskazanych. Ponadto, w ocenie spółki, w przypadku uznania tych usług za podobne, powinno być zastosowane wyłączenie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, głównie z uwagi na to, że koszt ich nabycia jest brany pod uwagę w kalkulacji dochodowości. Wnioskodawca powołał się na wytyczne ministra finansów odsyłające do orzecznictwa dotyczącego poboru podatku u źródła i na podobieństwo do kosztu nabycia licencji. Wskazał także na kompleksowy charakter nabywanej usługi.

Dyrektor KIS, nie zgadzając się ze stanowiskiem wnioskodawcy, uznał, że nabywane usługi posiadają cechy charakterystyczne dla świadczeń reklamowych, badania rynku oraz usług doradczych i cechy te przeważają nad elementami charakterystycznymi dla innych świadczeń. Ponadto koszt nabywanych usług pośrednictwa nie posiada bezpośredniego związku z wytworzeniem towaru.

Aleksandra Jackowska menedżer w Zespole Cen Transferowych w EY

Komentowana interpretacja indywidualna wpisuje się w dotychczasowe stanowisko reprezentowane przez Dyrektora KIS w podobnych wnioskach. Usługi uznane przez wnioskodawców za usługi pośrednictwa handlowego były przyrównywane do usług doradczych (np. interpretacja z 20 września 2018 r., 0111-KDIB1-3.4010.369.2018. 1.JKT), reklamowych (np. interpretacja z 12 lipca 2018 r., 0111-KDIB1-2.4010.230.2018.1.MM), badania rynku, przetwarzania danych lub za usługi podobne. Najczęściej jednak organ interpretacyjny poprzestawał na uznaniu nabywanych usług za podobne do wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (np. interpretacja z 2 sierpnia 2018 r., 0111-KDIB1-1.4010.223.2018. 1.NL, interpretacja z 18 października 2018 r., 0111-KDIB2-1.4010.272.2018.2.MJ).

W niniejszej interpretacji, co wydaje się praktyką, wnioskodawca został wezwany do prawidłowego zaklasyfikowania nabywanych usług do odpowiedniego PKWiU. Jest to o tyle zaskakujące, że stan faktyczny przedstawiony został w sposób wystarczający do prawidłowej jego oceny. Sam organ uznał jednak, że „organy skarbowe nie są właściwe do kwalifikowania czynności, a do prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zakwalifikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego". Warto podkreślić, że w ustawie o CIT nie ma odesłania do grupowania statystycznego, a ustalanie prawidłowego opodatkowania na podstawie takiego przyporządkowania należy uznać za zbyt daleko idące.

Opublikowane wyjaśnienia ministra finansów, a dokładniej wskazane w nich odesłanie do orzecznictwa odnoszącego się do wykładni art. 21 ust 1 pkt 2a ustawy o CIT pozwala na odwołanie się w uzasadnieniu wniosku do wyroków dotyczących poboru podatku u źródła. Orzecznictwo to jest na tyle bogate, że możliwa jest także obrona dominującego charakteru usługi, co wnioskodawca starał się dowieść. Wyrok WSA w Krakowie z 3 marca 2010 r. (I SA/Kr 1497/09), w którym charakter usługi zasadniczej i usług mu towarzyszących został dokładnie opisany, jest tu doskonałym przykładem.

Wnioskodawca zasadnie powołał się na liczne interpretacje indywidulane dotyczące usług pośrednictwa handlowego, udzielonych właśnie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Za prawidłowością tego stanowiska przemawia również podobieństwo obu wskazanych regulacji. Katalog usług z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, jeszcze na etapie konsultacji społecznych, został jedynie ograniczony między innymi o usługi księgowe i rekrutacji pracowników. W wersji pierwotnej, na etapie projektu zmiany wprowadzającej art. 15e do ustawy o CIT, katalogi te miały identyczne brzmienie. Wobec tego odwołanie do wcześniejszych interpretacji indywidulanych, w których prawidłowa wykładnia tych regulacji została już ugruntowana, powinno zostać uznane za prawidłowe. Interpretacje nie są oczywiście źródłem prawa, lecz nie wolno przekreślić ich znaczącej roli przy wykładni przepisów dla podatników.

Organ nie odniósł się do przywołanego przez wnioskodawcę wyroku WSA w Krakowie z 14 listopada 2018 r. (I SA/KR 1006/18), w którym usługi pośrednictwa handlowego zostały uznane za niepodobne do usług reklamowych. WSA wskazał w nim jednak, że będąc związanym zarzutami skargi, nie mógł prawidłowo ocenić czy usługi te nie mogą zostać uznane np. za usługi doradcze.

Podobnie niekorzystna dla podatnika interpretacja, została uchylona na podstawie wyroku WSA w Krakowie z 20 lutego 2019 r. (I SA/Kr 1398/18). Niestety wyrok ten nadal nie został opublikowany z uzasadnieniem.

Praktycznym wnioskiem wynikającym z komentowanej interpretacji jest potwierdzenie, że koszt nabywanych usług pośrednictwa sprzedaży, brany pod uwagę przy ocenie rocznej rentowności podmiotu nabywającego, nie jest wystarczający do zastosowania wyłączenia z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

Podsumowując, komentowana interpretacja pokazuje, że usługi pośrednictwa handlowego nabywane od podmiotów powiązanych należy limitować zgodnie z art. 15e ustawy o CIT. Wobec jednolitego stanowiska organów interpretacyjnych warto się zastanowić czy wystąpienie z wnioskiem o uprzednie porozumienie cenowe i uzyskanie decyzji, która pozwoli na wyłączenie danej usługi z regulacji art. 15e ustawy o CIT, nie jest najkorzystniejszym rozwiązaniem.

Współautorem komentarza jest Ryszard Grzelczak – konsultant w zespole cen transferowych w EY

Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 stycznia 2019 r. (0114-KDIP2-2.4010.572.2018.2.SJ).

Wniosek o interpretację złożyła spółka, która jest dystrybutorem produktów weterynaryjnych oraz środków ochrony roślin. Nabywa ona towary od podmiotów powiązanych i prowadzi działalności dystrybucyjną na terenie kraju. Spółka współpracuje także z agentami (również podmiotami powiązanymi) na terenie Czech, Słowacji, Litwy, Łotwy i Estonii (dalej: przedstawiciele), którzy świadczą na jej rzecz typowe usługi pośrednictwa handlowego: pośredniczą w zawieraniu umów, informują o otrzymanych zamówieniach, nawiązują kontakty handlowe (w tym również poprzez działania promocyjne oraz organizowanie spotkań z klientami) i są odpowiedzialni za weryfikację wypłacalności potencjalnego klienta. Ponadto agenci powinni informować o rozwoju rynku i spostrzeżeniach dotyczących konkurencji. Sprzedaż towarów przez spółkę odbywa się bezpośrednio do klientów. Wynagrodzenie przedstawicieli ustalane jest metodą koszt plus (koszty związane z realizacją umowy powiększone o odpowiednią marżę). Koszty usług przedstawicieli brane są pod uwagę przy ocenie zakładanej rentowności wnioskodawcy, dokonywanej po zakończeniu roku podatkowego.

Pozostało 82% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe