Księgowość w specjalnej strefie ekonomicznej

Firma, która prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń, nie może prowadzić jednej łącznej ewidencji dla wszystkich osiąganych tam dochodów.

Publikacja: 15.03.2017 02:00

Księgowość w specjalnej strefie ekonomicznej

Foto: Fotolia.com

Spór w sprawie dotyczył rozliczenia działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE). Z wniosku o interpretację wynikało, że spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. na terenie strefy na podstawie dwóch zezwoleń, tj. z 2012 r. i z 2014 r., związanego z dalszą rozbudową istniejącego już przedsiębiorstwa. Podatniczka wskazała, że działalność strefowa prowadzona jest w jednej lokalizacji. Zakres rodzajów działalności prowadzonych na terenie SSE, określony w zezwoleniach, jest tożsamy. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT firma korzysta ze zwolnienia podatkowego dla dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podatniczka zapytała m.in. czy w opisanej sytuacji ma obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego zezwolenia. Uzasadniając swoje zdanie na ten temat stwierdziła, że nie ma przepisów nakładających obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości podatkowej dla każdego z projektów, na które zostały wydane zezwolenia strefowe.

Innego zdania był jednak fiskus. Uznał, że spółka prowadząc działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie dwóch zezwoleń nie może prowadzić jednej łącznej ewidencji dla dochodów osiąganych z niej na podstawie wszystkich zezwoleń. Skarżąca nie ma również prawa do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności strefowej na poszczególne zezwolenia.

Spółka zaskarżyła interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił jej skargę. Jego zdaniem, wbrew twierdzeniom skarżącej, nie jest dopuszczalne rozliczenie dostępnej pomocy publicznej wspólnie dla kilku zezwoleń. Zakres zwolnienia został bowiem ściśle powiązany z zakresem zezwolenia strefowego, które obejmuje zindywidualizowany rodzaj działalności gospodarczej związany z konkretną inwestycją. Sąd podkreślił, że pogląd ten ma odzwierciedlenie w orzecznictwie. Wynika z niego, że zakres zwolnienia jest uzależniony od treści konkretnego zezwolenia.

Zdaniem WSA bez znaczenia jest to, że zakres rodzajów działalności prowadzonej przez skarżącą na terenie strefy, określony w zezwoleniach, jest tożsamy w zakresie działalności operacyjnej. Sąd nie kwestionował, że zakres działalności określonej w zezwoleniach jest tożsamy z zakresem działalności rzeczywiście prowadzonej na terenie strefy. Ale w jego ocenie nie sposób wysnuć z tego wniosku, że oba z udzielonych zezwoleń obejmują swoim zakresem działalność identycznego rodzaju.

WSA wskazał, że obowiązkiem skarżącej jest prowadzenie ewidencji rachunkowej w sposób umożliwiający osobne określenie dochodu dla każdego z rodzajów działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie osobnego zezwolenia. Jest to konieczne dla prawidłowego zastosowania zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Co prawda sąd zauważył, że przepisy nie wskazują wprost w jaki sposób należy prowadzić księgi rachunkowe. Podatnik organizując zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych jest zobowiązany jedynie do prowadzenia ich w sposób zapewniający prawidłowe określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy oraz danych koniecznych dla obliczenia wielkości odpisów amortyzacyjnych.

Niemniej WSA nie miał wątpliwości, że obowiązkiem skarżącej będzie prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób umożliwiający osobne obliczenie dochodu z tytułu realizacji projektów, objętych odrębnymi zezwoleniami strefowymi. To pozwoli na prawidłowe zastosowanie zwolnienia.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2 lutego 2017 r. (I SA/Po 850/16).

Komentarz eksperta

Michał Krysik, doradca podatkowy z kancelarii LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

Do 2015 r. organy podatkowe prezentowały raczej jednolite stanowisko, że przedsiębiorcy strefowi mogą prowadzić łączną ewidencję rachunkową dla działalności wykonywanej na terenie strefy na podstawie kilku zezwoleń (oczywiście odrębną od ewidencji prowadzonej dla działalności nieobjętej zezwoleniami strefowymi). W efekcie mogli objąć zwolnieniem dochód z działalności prowadzonej na terenie strefy w zakresie wynikającym z kilku zezwoleń, co z kolei dawało możliwość wykorzystywania limitu pomocy publicznej chronologicznie (rozliczyć limit pomocy wynikający z zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu lub wygaśnięciu – limit z kolejnego zezwolenia).

Później organy zaczęły prezentować zgoła odmienne stanowisko, a w wielu przypadkach zmieniać korzystne dla podatników interpretacje. W ich ocenie przedsiębiorcy strefowi powinni odrębnie ewidencjonować dochody i straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń, a chronologiczne wykorzystywanie limitu wynikającego z kilku zezwoleń jest niedopuszczalne. Przedsiębiorca powinien oceniać dopuszczalny limit korzystania z pomocy publicznej odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego zezwolenia.

Zgodzić się trzeba z linią orzeczniczą, że „nie jest możliwe dyskontowanie pomocy publicznej wynikającej łącznie ze wszystkich posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie różnych SSE i chronologiczne wykorzystanie limitów wynikających z poszczególnych zezwoleń w odniesieniu do sumy dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie wszystkich SSE". Tak wypowiedział się WSA w Poznaniu w wyroku z 26 czerwca 2015 r., I SA/Po 1235/14.

Jednak zezwolenie zostaje udzielone w związku z planowanym przeprowadzeniem konkretnej inwestycji i decydujące są wskazane w zezwoleniu: przedmiot działalności i miejsce jej prowadzenia. Gdy te elementy są tożsame w osobnych zezwoleniach, czyli dotyczą prowadzenia tej samej działalności w tej samej SSE, to nie ma uzasadnionych podstaw do stwierdzania konieczności przypisywania dochodu do każdego zezwolenia odrębnie. Takie stanowisko płynęło z dotychczasowego orzecznictwa, np. wyroku WSA w Rzeszowie z 14 czerwca 2016 r. (I SA/Rz 345/16).

Na aprobatę nie zasługuje podejście organów podatkowych – raz pozwalające łączyć ze sobą wszystkie dochody w SSE, innym razem wskazujące, że nie można łączyć żadnych dochodów.

Zagadnienie jest o wiele bardziej złożone i nie może być uogólniane. W każdym przypadku niezbędna jest dogłębna analiza stanu faktycznego i wiedza z zakresu zasad rozliczania i celu ulgi podatkowej w SSE.

Na przykładzie komentowanego wyroku widać, że orzecznictwo WSA nie jest jednolite. Pozostaje uzbroić się w cierpliwość i czekać na rozstrzygnięcie NSA i ukształtowanie linii orzeczniczej sądu drugiej instancji.

Spór w sprawie dotyczył rozliczenia działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE). Z wniosku o interpretację wynikało, że spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. na terenie strefy na podstawie dwóch zezwoleń, tj. z 2012 r. i z 2014 r., związanego z dalszą rozbudową istniejącego już przedsiębiorstwa. Podatniczka wskazała, że działalność strefowa prowadzona jest w jednej lokalizacji. Zakres rodzajów działalności prowadzonych na terenie SSE, określony w zezwoleniach, jest tożsamy. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT firma korzysta ze zwolnienia podatkowego dla dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pozostało 90% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów