Tak wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 stycznia 2018 r. (0111-KDIB1-2.4010.448.2017.1.AW).
Podatnik zamierza uruchomić zakład produkcyjny wytwarzający wyroby dla branży meblarskiej i wyposażenia wnętrz. Wyroby spółki będą charakteryzować się unikatowymi, ściśle określonymi kształtami, kolorystyką, fakturą i ornamentami. W tym celu podatnik nabędzie od podmiotu powiązanego licencję na korzystanie ze wzorów przemysłowych, które będą precyzyjnie określać cechy wyrobów spółki. Z uwagi na wartość licencji i okres jej wykorzystywania, spółka wprowadzi licencję do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, a wydatki poniesione na jej zakup uwzględni w kosztach podatkowych w ramach odpisów amortyzacyjnych.
Wątpliwość podatnika dotyczyła tego, czy przysługuje mu prawo do odliczenia jako kosztów uzyskania przychodów pełnej wartości odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej licencji.
Zgodnie z art. 15e ustawy o CIT, który obowiązuje od 1 stycznia 2018 r., podatnicy mają obowiązek wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tę część wydatków na nabycie od podmiotów powiązanych usług niematerialnych oraz praw wskazanych w tym przepisie (w tym licencji), która przekracza limit 5 proc. tzw. podatkowej EBITDA (w uproszczeniu – dochodu wygenerowanego z działalności operacyjnej, bez uwzględnienia wartości odpisów amortyzacyjnych).
Zdaniem podatnika, jeżeli celem ustawodawcy byłoby ograniczenie odliczalności odpisów amortyzacyjnych, to zostałoby to wskazane w treści przywołanego przepisu. Ustawa o CIT, argumentowała spółka, zawiera przepisy, które wprowadzają wprost obowiązek wyłączenia odpisów amortyzacyjnych z kosztów podatkowych. Zdaniem podatnika, art. 15e nie odwołuje się do wartości odpisów amortyzacyjnych i z tego względu ta forma podatkowego rozliczenia nakładów na nabycie licencji nie jest objęta limitem. Tym samym, zdaniem spółki, przysługuje jej prawo do ujęcia w kosztach podatkowych całej wartości odpisów amortyzacyjnych.
