Niepełnosprawny przedsiębiorca odliczy wydatki na przebudowę mieszkania

Niepełnosprawny przedsiębiorca, który poniósł koszty przystosowania lokalu mieszkalnego do potrzeb wynikających ze swojego schorzenia, może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej i tym samym zapłacić fiskusowi niższy PIT.

Publikacja: 10.03.2019 13:00

Niepełnosprawny przedsiębiorca odliczy wydatki na przebudowę mieszkania

Foto: 123RF

 

Podstawę obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Wydatki te zmniejszają zatem podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i sam podatek dochodowy.

Każdy wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia (zob. interpretację Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lutego 2018 r., 0111-KDIB2-3.4011.301.2017.2.KK).

Przykład:

Pani Alicja (zatrudniona na umowę o pracę) od 2 września 2014 r. posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym – jest osobą niedosłyszącą. Za 2018 r. osiągnęła dochód (po potrąceniu składek na ubezpieczenie społeczne) w wysokości 84 000 zł. W listopadzie 2018 r. poniosła wydatki na nowoczesny aparat słuchowy w kwocie 6 000 zł, udokumentowane wystawioną na nią fakturą. Wydatki na nabycie aparatu słuchowego nie zostały jej w żaden sposób zwrócone. Pani Alicja może odliczyć od dochodu wydatki poniesione na nabycie tego aparatu słuchowego w wysokości 6 000 zł.

Stawka liniowa bez preferencji

Z możliwości odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne mogą skorzystać osoby rozliczające się w zeznaniu PIT-37 (np. pracownicy, osoby trudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, osoby uzyskujące przychody z praw autorskich). Z możliwości odliczenia od dochodu mogą też skorzystać przedsiębiorcy rozliczający PIT według zasad ogólnych (skala podatkowa). O wydatki rehabilitacyjne mogą pomniejszyć przychody także podatnicy opłacający ryczałt ewidencjonowany (zob. art. 11 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym). Z ulgi rehabilitacyjnej nie mogą natomiast korzystać podatnicy opłacający tzw. podatek liniowy (zob. art. 30c ustawy o PIT), chyba że oprócz dochodów z działalności uzyskują dochody z pozostałych źródeł przychodów (np. ze stosunku pracy) pozwalające na odliczenie tej ulgi od tych dochodów rozliczanych według skali podatkowej.

Wiele warunków do spełnienia

Ustawodawca wymienił wiele warunków, których łączne spełnienie pozwala osobie posiadającej stosowne orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez uprawniony organ, na skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej. Niespełnienie nawet jednego z tych warunków zamyka podatnikowi drogę do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej niezależnie od tego czy spełnia pozostałe warunki ulgi (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 maja 2017 r., 2461-IBPB-2-2.4511.131.2017. 2.MMA).

Podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej jest posiadanie przez osobę ubiegającą się o ulgę lub osobę będącą na utrzymaniu podatnika (chodzi o: współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej) orzeczenia o niepełnosprawności. Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Ponadto wydatki te podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Wydatki na cele rehabilitacyjne nie podlegają odliczeniu od dochodu przedsiębiorstwa w spadku (zob. szerzej art. 26 ust. 7b – 7g, ust. 13a i ust. 15 ustawy o PIT).

Zamknięty katalog

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne możliwych do odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Natomiast zasady i warunki dokonywania tych odliczeń są określone w art. 26 ust. 7, 7b–7g i 13a tej ustawy.

W ramach ulgi można odliczyć wydatki poniesione na:

1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;

7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

8) utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10) opłacenie tłumacza języka migowego;

11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;

12) leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);

13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;

15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a) na turnusie rehabilitacyjnym,

b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Organy podatkowe podkreślają, że katalog wydatków rehabilitacyjnych wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2018 r., 0113-KDIPT2-2.4011.432.2018.1.MK; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 lutego 2018 r., 0112-KDIL3-2.4011.79. 2018.1.DJ).

Wszelkie przepisy regulujące ulgi podatkowe, stanowiące wyjątki od zasady, należy interpretować ściśle, przede wszystkim w oparciu o wykładnię językową (por. wyroki NSA: z 24 września 2009 r., II FSK 650/08; z 12 sierpnia 2011 r., II FSK 374/10; z 28 marca 2012 r., II FSK 1781/10).

Zatem wydatki poniesione na inne cele niż wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT – nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością – nie korzystają z odliczeń w ramach omawianej ulgi (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 lipca 2013 r., IPPB4/415-303/13-4/JK4). Chodzi np. o:

? koszty badań genetycznych przeprowadzonych w celu wyodrębnienia uszkodzonego genu i ewentualnego skorzystania z terapii genowej (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 kwietnia 2014 r., IBPBII/2/415-227/14/AK),

? molekularne badanie genetyczne (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 stycznia 2017 r., 1462-IPPB4.4511.1192.2016.2.GF),

? koszty prania bielizny (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 października 2013 r., IBPBII/1/415-653/13/AA),

? zakup karnetu w klubie fitness/siłowni (przy stwardnieniu rozsianym) (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 stycznia 2019 r., 0113-KDIPT2-2.4011.603.2018.1.KK)

? wydatki na internet (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2018 r., 0113-KDIPT2-2.4011.371.2018.1.MK) – tutaj istnieje możliwość skorzystania z odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT,

? zakup abonamentu (pakietu) dietetycznego (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lutego 2018 r., 0111-KDIB2-3.4011.301.2017.2.KK; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lutego 2018 r., 0114-KDIP3-3.4011.555.2017.2.AK).

Jak wyjaśnił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 13 grudnia 2018 r. (0114-KDIP3-3.4011.473.2018.2.MS2): „(...) Brak jest zatem podstaw do uznania, że poniesione (...) wydatki na naukę gry na instrumentach muzycznych, zakup i serwisowanie instrumentów muzycznych, korzystanie z obiektów sportowych, zakup i serwisowanie sprzętu sportowego, naukę dyscyplin sportowych (instruktorzy), mogą być odliczone od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej".

Uwaga! Skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zastosowania tej ulgi.

W katalogu wydatków możliwych do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej są m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Lokal szyty na miarę

Aby stwierdzić, czy dany wydatek może być odliczony, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja" i „wyposażenie" mieszkań i budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Jak wyjaśnił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 31 sierpnia 2018 r. (0115-KDIT2-2.4011.304.2018.1.IL): „Zgodnie z językowym znaczeniem terminu »adaptacja« to »przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku« (...). Natomiast »wyposażenie« to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś".

Ułatwienie egzystencji

Organy podatkowe przyjmują zatem, że adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest przeróbka mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie im rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd w przypadku każdego niepełnosprawnego wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2018 r., 0113-KDIPT2-2.4011.500.2018.1.DA; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 lutego 2018 r., 0112-KDIL3-2.4011.79.2018.1.DJ; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 25 maja 2017 r., 0113-KDIPT3.4011.7.2017.1.AJ).

W orzecznictwie przyjmuje się, że przez adaptację i wyposażenie należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Pojęcie „adaptacja" należy więc rozumieć jako „przystosowanie", które jednak niekoniecznie musi oznaczać „ulepszenie", czy „przekształcenie" warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej (zob. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2018 r., 0113-KDIPT2-2.4011.432.2018.1.MK; interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 sierpnia 2016 r., ILPB1-2/4511-1-142/16-2/MKA).

Jak wyjaśnił dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 20 grudnia 2016 r. (3063-ILPB1-2.4511.270.2016.1.ES): „(...) adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.".

Zwykłe wykończenie nie daje korzyści

Jednak jak wyjaśnił NSA w wyroku z 12 czerwca 2014 r. (II FSK 1723/12): „(...) nie każdy wydatek poniesiony przez niepełnosprawnego (lub na rzecz niepełnosprawnego) na adaptację i wyposażenie mieszkań lub budynków mieszkalnych jest wydatkiem na cele rehabilitacyjne, ale tylko taki, który odpowiada potrzebom niepełnosprawnego, wynikającym z jego niepełnosprawności i zmierza do osiągnięcia możliwie najwyższego poziomu jego funkcjonowania i umożliwienia uczestnictwa w życiu społecznym. Do wydatków takich nie można jednak zaliczyć wydatków na zwykłe wykończenie i wyposażenie mieszkania lub budynku, które byłyby poniesione także wówczas, gdyby niepełnosprawny nie wykorzystywał mieszkania lub budynku dla swoich potrzeb. Do tych ostatnich nie sposób nie zaliczyć zakupu elementów wykończenia podłóg i dekoracji ścian oraz urządzenia grzewczego, które stanowią zwykłe elementy wykończenia i wyposażenia mieszkania lub budynku i nie mają żadnych szczególnych cech lub właściwości, dzięki którym mogłyby służyć celom rehabilitacji.".

To nie jest standardowy remont

Organy podatkowe stanowczo podkreślają, że ulga przysługująca osobie niepełnosprawnej lub osobie mającej na utrzymaniu osobę niepełnosprawną nie jest ulgą remontowo – modernizacyjną, tak więc w jej ramach nie można odliczyć wydatków, które w rzeczywistości mają na celu wyłącznie przywrócenie lub poprawienie standardu mieszkania i które są ponoszone przez każdego posiadacza (użytkownika) lokalu bez względu na to czy jest osobą niepełnosprawną, czy nią nie jest (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 maja 2012 r., IPPB4/415-166/12-4/MP; interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 marca 2013 r., IBPBII/1/415-1117/12/MCZ; interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lipca 2012 r., IBPBII/1/415-425/12/MCZ). Przykładowo, w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczeniu przez osobę z niepełnosprawnością ruchową nie podlegają wydatki poniesione na wymianę instalacji elektrycznej oraz wydatki na prace remontowe polegające na wymianie niezagrzybionej podłogi, malowaniu i szpachlowaniu, jak również wydatki poniesione na postawienie ścianki działowej w 25-metrowym pokoju, na skutek czego powstaną dwa mniejsze pokoje (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 czerwca 2016 r., ITPB2/4511-373/14/16-S/MM).

Przykład:

Pan Karol (przedsiębiorca rozliczający PIT na zasadach ogólnych) poniósł w lutym 2018 r. wydatki (udokumentowane fakturami) na adaptację łazienki dla potrzeb wynikających z własnej niepełnosprawności (schorzenia narządu ruchu). Pan Karol posiada orzeczenie  o niepełnosprawności od lipca 2014 r. Poniesione przez niego wydatki nie zostały mu w żaden sposób zwrócone. Nie zaliczył ich również do kosztów uzyskania przychodów. Pan Karol może poniesione wydatki odliczyć od dochodu za 2018 r. (w zeznaniu PIT-36 składanym do końca kwietnia 2019 r.).

Co z nowym lokum

Organy podatkowe przyjmują, że na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o PIT nie mogą być odliczone wydatki na zakup nowego mieszkania dostosowanego do potrzeb niepełnosprawności (zob. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 lipca 2016 r., ILPB2/4511-1-648/16-4/BC). Pogląd taki na przykładzie podatnika mającego na utrzymaniu niepełnosprawną córkę (na wózku inwalidzkim) zamierzającego sprzedać mieszkanie na „II piętrze bez windy" i kupić mieszkanie na „parterze z podjazdem dla osób niepełnosprawnych" wyraził dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 28 sierpnia 2012 r. (IBPBII/1/415-568/12/MCZ). W orzecznictwie sądów administracyjnych można znaleźć korzystniejsze rozwiązania.

Jak jednak stwierdził WSA we Wrocławiu w wyroku z 29 czerwca 2011 r. (I SA/Wr 667/11): „Niewątpliwie ustanawiając przedmiotową ulgę podatkową, ustawodawca miał na uwadze przede wszystkim stworzenie osobom niepełnosprawnym »ułatwienia życia« między innymi poprzez lepsze warunki mieszkaniowe przystosowane dla ich niesprawności. Trudno zaś przyjąć, iż ustawodawca uwzględnia jedynie polepszenie już istniejących mieszkań czy budynków z pominięciem zaś budynków, które dopiero co będą budowane dla zamieszkiwania w nim osoby niepełnosprawnej".

Brak limitu

Ulga rehabilitacyjna z tytułu wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych jest nielimitowana. Do skorzystania z niej niezbędny jest jednak dokument potwierdzający poniesienie wydatków przez podatnika, np. faktura zakupu wystawiona na osobę niepełnosprawną (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 sierpnia 2016 r., ILPB1-2/4511-1-142/16-2/MKA; interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 lipca 2016 r., ILPB2/4511-1-746/16-2/MKA; interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 czerwca 2016 r., ILPB2/4511-1-597/16-4/ES).

Dla skorzystają z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków nie ma znaczenia stopień niepełnosprawności (grupa inwalidzka). Zakres i rodzaj prac adaptacyjnych oraz nabywanego wyposażenia musi być uzasadniony potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.

Autor jest doradcą podatkowym

Podstawa prawna: art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 7, 7b – 7g i 13a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1509 ze zm.)

Zakup garażu nie daje prawa do ulgi

Wydatek na zakup miejsca garażowego, choćby nawet korzystnie położonego, nie stanowi wydatku na adaptację lub wyposażenie lokalu mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (zob. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 grudnia 2016 r., 1061-IPTPB2.4511.773.2016.2.AKu).

Podstawę obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Wydatki te zmniejszają zatem podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i sam podatek dochodowy.

Każdy wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia (zob. interpretację Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lutego 2018 r., 0111-KDIB2-3.4011.301.2017.2.KK).

Pozostało 96% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Rośnie lawina skarg kasacyjnych do Naczelnego Sądu Administracyjnego