Rozporządzenie składkowe wskazuje także na wiele innych odpraw, odszkodowań i rekompensat wypłacanych pracownikom, które korzystają ze zwolnienia ze składek (wypłacane pracownikom z tytułu np. wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązanie bez wypowiedzenia, skrócenia okresu wypowiedzenia, niewydania w terminie świadectwa pracy). Ustawa PIT także przewiduje zwolnienie od podatku odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeśli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych regulaminów i statutów. Jednak ta ulga nie dotyczy np. odprawy i odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę czy odprawy wypłaconej na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.
Również wartość posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia (innych niż posiłki profilaktyczne), finansowanych przez pracodawcę, bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, jest odmiennie traktowana z perspektywy PIT i ZUS. Rozporządzenie ZUS przewiduje zwolnienie wartości takich posiłków z oskładkowania do wysokości nieprzekraczającej 190 zł miesięczne. Są one jednak w pełni opodatkowane.
Istotne różnice
Rozliczając wynagrodzenia pracowników, szczególną uwagę należy zwrócić na takie świadczenia, które mimo pewnych podobieństw są traktowane inaczej w zakresie PIT i ZUS.
Warto tu wspomnieć o zwrocie kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników, dla potrzeb pracodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy. Świadczenie to nie podlega składkom ZUS. Ustawa PIT przewiduje analogiczne zwolnienie, jednak dotyczy ono tylko zwrotu kosztów ponoszonych przez pracownika, jeśli obowiązek ich ponoszenia przez pracodawcę albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw. W konsekwencji ze zwolnienia z opodatkowania w tym przypadku skorzystają jedynie pracownicy Poczty Polskiej, lasów państwowych oraz pomocy społecznej.
Naliczając płace, należy także uważać przy stosowaniu wyłączenia z oskładkowania i opodatkowania części wynagrodzenia otrzymywanego przez pracownika wykonującego pracę za granicą. W zakresie ZUS ulga obejmuje wynagrodzenie w równowartości 100 proc. diety (przysługującej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju) za każdy dzień pobytu. Jednocześnie przepisy ZUS wskazują, że tak ustalony miesięczny przychód stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia (brak jest analogicznego ograniczenia w przypadku przepisów PIT). W odniesieniu do podatku zwolnienie dotyczy natomiast wynagrodzenia w kwocie odpowiadającej 30 proc. diety za każdy dzień pobytu za granicą. Jest tu jednak dodatkowy warunek – chodzi o każdy dzień, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy czy stosunku służbowym. Przy czym ustawa PIT wyraźnie zakazuje możliwości stosowania tej ulgi w przypadku pracownika odbywającego podróż służbową.
W pełni zwolnione z oskładkowania są także świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Należy zwrócić uwagę, że na gruncie PIT zwolnienie ma zastosowanie do świadczeń, których wysokość nie przekracza 1000 zł w skali roku (do 31 grudnia 2017 r. było to 380 zł). Zwolnienie PIT nie tylko jest limitowane kwotowo, ale dotyczy jedynie świadczeń rzeczowych i pieniężnych. Za świadczenie rzeczowe nie uważa się przy tym bonów, talonów i innych znaków uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi.