- Do jakiej wysokości opłaty leasingowe (a także opłaty z tytułu najmu, dzierżawy) mogą być kosztem podatkowym?
Od 1 stycznia 2019 r. opłaty wynikające z umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze (z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu) są zaliczane do kosztów podatkowych w wysokości, która zależy od wartości samochodu. W przypadku samochodów osobowych o wartości do 150 tys. zł (225 tys. zł dla samochodów elektrycznych) opłaty z tego tytułu mogą być zaliczane do kosztów w całości. W przypadku aut o wyższej wartości opłaty te są kosztem podatkowym w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 tys. zł pozostaje do wartości samochodu.
Część odsetkowa raty leasingowej
- Czy ograniczenie dotyczy także części odsetkowej opłaty leasingowej?
W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu ograniczenie stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego. Ograniczenie nie będzie zatem dotyczyło części odsetkowej opłaty.
Wartość przyjmowana do obliczenia proporcji
- Jaką wartość samochodu należy przyjąć dla obliczenia proporcji?
Wartość samochodu jaką należy przyjąć na potrzeby ustalenia powyższej proporcji przepisy określają wprost jedynie w odniesieniu do umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze zawartych na okres krótszy niż sześć miesięcy. W przypadku tych umów przez wartość samochodu rozumie się wartość przyjętą dla celów ubezpieczenia.
Przy pozostałych umowach wartość samochodu należy określić mając na względzie art. 16 ust. 5a ustawy o CIT, zgodnie z którym ww. kwota 150 tys. zł obejmuje także VAT, który zgodnie z przepisami o VAT nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony VAT w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy VAT.
Należy zatem uznać, że w przypadku umów innych niż wyżej wymienione, jako wartość samochodu należy przyjąć jego wartość netto, powiększoną o naliczony VAT, który zgodnie z przepisami o VAT nie podlega odliczeniu.
Przykład
ALFA sp. z o.o. korzysta z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wartość netto tego samochodu wynosi 150 tys. zł. Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50 proc. VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Wartość samochodu dla obliczenia proporcji w jakiej opłata leasingowa może zostać zaliczona do kosztów podatkowych to 167 250 zł. Do kosztów uzyskania przychodu ALFA będzie mogła zaliczyć 89,69 proc. opłaty leasingowej (150 000 zł/167 250 zł).
Przykład
BETA sp. z o.o. korzysta z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wartość netto tego samochodu wynosi 150 tys. zł. Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (spółka złożyła VAT-26). Do kosztów uzyskania przychodu BETA będzie mogła zaliczyć opłatę leasingową w całości (150 tys. zł/150 tys. zł).
Serwis i ubezpieczenie uwzględnione w opłacie
- Opłata leasingowa obejmuje również koszty serwisu i ubezpieczenia. Czy całość opłaty objęta jest ograniczeniem?
W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu ograniczenie stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego. Nie obejmuje ono kosztów używania samochodu oraz składek na jego ubezpieczenie.
Jeżeli samochód jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika, a opłata, w tym czynsz, z tytułu umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze została skalkulowana w sposób obejmujący koszty eksploatacji samochodu osobowego, to do części opłaty, która obejmuje koszty eksploatacji samochodu osobowego, należy zastosować ograniczenie do 75 proc. w zaliczaniu ich do kosztów uzyskania przychodu.
Stare umowy czasami na nowych zasadach
- Czy nowe zasady stosuje się także do umów zawartych przed 2019 r.?
Nowe przepisy są stosowane do umów leasingu, najmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze zawartych od 1 stycznia 2019 r. Mają one jednak zastosowanie także do „starych" umów, jeżeli zostaną one po 31 grudnia 2018 r. zmienione lub odnowione.
podstawa prawna: art. 16 ust. 1 pkt 4, 49, 49a i 51 oraz ust. 3b, 5a, 5c, 5d, 5f i 5g ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.)
Tomasz Napierała , doradca podatkowy, partner w ABC Tax
Karol Witkowski, konsultant podatkowy w ABC Tax
