Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 7 grudnia 2018 r. (III SA/Wa 282/18).
Podatnik (bank) wystąpił o wydanie interpretacji w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. We wniosku wskazał, że jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 9a ustawy o CIT, a zasadnicza większość transakcji zawieranych przez bank z podmiotami powiązanymi to nabywane lub świadczone usługi finansowe (np. lokaty, depozyty, prowadzenie rachunków bieżących, wynagrodzenie i prowizje za udział w kredytach konsorcjalnych, transakcje na instrumentach pochodnych). W przypadku takich zdarzeń gospodarczych występują różne formy finansowania (np. prowizje, odsetki, udział w wynagrodzeniu otrzymanym od podmiotu trzeciego). W związku z tym podatnik powziął wątpliwości co do prawidłowego sposobu ustalenia wartości transakcji jednego rodzaju na cele dokumentacji cen transferowych.
Czytaj także: Ceny transferowe - nowe prawo 2019
Bank zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z pytaniem, czy stosownie do art. 9a ust. 1d ustawy o CIT „wartość transakcji" należy rozumieć jako sumę wszystkich rodzajów składników wynagrodzenia wynikającego ze zrealizowanej transakcji (np. odsetek, prowizji), z wyłączeniem kwot rzeczywistych przepływów pieniężnych. Wnioskodawca takie stanowisko motywował m.in. tym, że ww. „rzeczywiste przepływy pieniężne" nie powodują po jego stronie ani przychodu, ani straty.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 1 grudnia 2017 r. (0114-KDIP2-2.4010.207.2017.1.AZ) uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Organ podatkowy wskazał m.in., że wobec tego, iż dokumentacja podatkowa zawiera nie tylko kwotę transakcji wyrażoną w cenie, ale również inne elementy, nie można uznać, że „kwotą transakcji" jest jedynie wynagrodzenie wyrażone w odsetkach, prowizjach i innych opłatach. Organ podkreślił także, że dokumentacja powinna umożliwiać analizę wszystkich warunków transakcji, a nie tylko jednego z nich (tj. ceny).
