Prawo do sprzedaży po ustalonym kursie
Istota walutowego kontraktu forward sprowadza się do tego, że uprawniony z tego instrumentu nabywa prawo do sprzedaży na rzecz zobowiązanego określonej kwoty pieniężnej wyrażonej w walucie obcej, po z góry ustalonym kursie tej waluty, bez względu na rynkowy kurs waluty obowiązujący w momencie sprzedaży. Kontrakty forward znajdują różnorodne zastosowanie gospodarcze. Mogą one bowiem zostać wykorzystane w celach spekulacyjnych bądź na potrzeby ograniczenia ryzyka walutowego.
Pochodne instrumenty finansowe
Szczególną uwagę należy zwrócić na definicję instrumentów finansowych, które w ustawie o CIT zostały zdefiniowane poprzez odesłanie do postanowień ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (art. 4a pkt 22 ustawy o CIT). Według tej ustawy, pochodnym instrumentem finansowym jest co do zasady produkt finansowy, którego wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, tj. określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości.
Co do zasady w pełnej kwocie
Do kosztów finansowania dłużnego należy zaliczyć te wydatki, które wiążą się bezpośrednio z uzyskaniem finansowania zewnętrznego i korzystaniem z niego w ramach prowadzonej działalności, w szczególności koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym także koszty pochodnych instrumentów finansowych.
Rozpatrywanie walutowych kontraktów forward w kontekście zastosowania art. 15c ustawy o CIT należy analizować w odniesieniu do rzeczywistego celu, w jakim transakcja ta została zawarta.
Ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają jedynie te koszty podatkowe, które wiążą się z uzyskaniem od podmiotów zewnętrznych i z korzystaniem ze środków finansowych bądź odnoszą się do zabezpieczenia zobowiązań stanowiących finansowanie dłużne. Tym samym należy wskazać, że te instrumenty finansowe, na mocy których uprawniony uzyskuje finansowanie dłużne, bądź które zabezpieczają wykonanie takich zobowiązań, objęte są ograniczeniem z art. 15c ustawy o CIT.
Innymi słowy, transakcje forward, które zostały zrealizowane w celu zabezpieczenia innych zobowiązań niż tych, które dotyczą finansowania dłużnego, nie są objęte tym ograniczeniem (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 14 sierpnia 2018 r., 0114-KDIP2-2.4010.261.2018.1). Także kontrakty forward zawierane w celach spekulacyjnych nie powinny zostać uwzględnione w limicie kosztów finansowania dłużnego (interpretacja Dyrektora KIS z 24 kwietnia 2018 r., 0114-KDIP2-2.4010.54.2018. 1.AM).
