CIT a rabat lub skonto: Korekta nie zmienia daty przychodu

Udzielenie rabatu lub skonta, powodujące zmniejszenie pierwotnie uzyskanego przychodu, oznacza konieczność jego korekty w zgodzie ze stanem rzeczywistym i z uwzględnieniem czasu, którego ona dotyczy.

Publikacja: 17.02.2016 01:00

Spółka zajmuje się produkcją i dystrybucją artykułów chemicznych. Udziela swoim kontrahentom rabatów (upustów potransakcyjnych). Są one udzielane kontrahentom jako rabat uzależniony od odebrania w określonym czasie (okresie rozliczeniowym) określonych ilości towarów, a także po spełnieniu określonych, dodatkowych warunków, np. zapłaty za ostatnią fakturę pochodzącą z przyjętego okresu rozliczeniowego lub zrealizowania płatności we wskazanym krótszym terminie (skonto). Warunki rabatowe określane są w zawieranych z kontrahentami umowach handlowych na dostawę towarów. Podatniczka podkreśliła, że rabaty dokumentowane są fakturami korygującymi do faktur opisującymi dostawy, których dotyczy rabat. Korekty wystawiane są z chwilą spełnienia warunków rabatowych, to znaczy w terminach uznania przez spółkę rabatu za należny (przyznania rabatu).

Spółka zapytała, czy w rozumieniu przepisów o CIT obniżenie przychodu podatkowego z tytułu rabatów uzależnionych od odebrania w określonym czasie (okresie rozliczeniowym) ustalonych ilości towarów bądź zapłaty we wskazanym terminie następuje z chwilą ich uznania i jednoczesnego wystawienia faktur korygujących.

Fiskus odpowiedział, że późniejsze wystawienie korekty skutkuje jedynie zmianą wysokości przychodów, a nie nową datą ich powstania. Korekta służy tylko rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu za dany okres rozliczeniowy, która to wysokość została wcześniej określona w niewłaściwej kwocie. W ocenie urzędników późniejsza korekta nie powoduje zmiany daty powstania tych przychodów. Nieprawidłowe jest zatem obniżenie przychodu podatkowego z tytułu udzielonych przez spółkę rabatów w chwili uznania rabatu za należny (przyznania rabatu) i jednoczesnego wystawienia faktur korygujących.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu potwierdził stanowisko fiskusa. Wskazał m.in., że ustawodawca nie określił żadnych reguł dotyczących korekty wartości należnego przychodu podatkowego w danym okresie rozliczeniowym. W konsekwencji nie ma podstaw prawnych, aby przyjmować, że dla daty rozliczenia korekty przychodu netto i dla określenia momentu (daty) powstania obowiązku podatkowego istotne znaczenie mają okoliczności związane z wystawieniem faktury korygującej, która obniżałaby lub zwiększała przychód. W ocenie sądu bez względu na przyczynę wystawienia faktury korygującej korekta wielkości przychodu powinna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym został już ujęty przychód należny z uwzględnieniem zasad określających datę powstania przychodu.

Ostatecznie stanowisko niekorzystne dla spółki zaakceptował Naczelny Sąd Administracyjny.

Po analizie przepisów NSA zauważył, że udzielenie rabatu lub skonta, pomniejszające przychód osiągnięty w roku podatkowym, jest jedynie przesłanką konieczną korekty wielkości przychodu podatkowego wykazanego w deklaracji na podatek za okres, w którym wystawiono fakturę. Korekta związana jest bowiem ze zdarzeniami mającymi miejsce w okresie, w którym osiągnięto przychód i za który wystawiono faktury albo uregulowano należności. Dlatego udzielenie rabatu lub skonta, powodujące zmniejszenie pierwotnej wielkości przychodu, powinno skutkować wystawieniem korekty w celu zmiany pierwotnej wielkości osiągniętych przychodów w zgodzie ze stanem rzeczywistym, z uwzględnieniem czasu, którego dotyczy korekta.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 stycznia 2016 r. (II FSK 709/14).

—oprac. Aleksandra Tarka

Komentarz eksperta

Agnieszka Wnuk, menedżer w Crido Taxand

Komentowany wyrok wpisuje się w linię orzeczniczą sądów administracyjnych w kwestii okresu, w którym należy wykazać pomniejszenie przychodów, dotyczącą przepisów ustawy o CIT obowiązujących do końca 2015 r. Wobec braku uregulowania przez ustawodawcę konsekwencji podatkowych zmiany wysokości przychodu po jego pierwotnym wykazaniu zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne uznawały, że korektę przychodu należy wykazywać w okresie rozliczeniowym, w którym rozliczono przychód w pierwotnej wysokości. Powołując się na art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o CIT, twierdzono, że moment powstania przychodu pozostaje ten sam, zmianie ulega jedynie jego wysokość, dlatego nie ma podstaw do rozliczenia korekty na bieżąco. O ile w przypadku korekt wynikających z pomyłek lub błędów podatnika takie podejście wydaje się słuszne – przychód od początku był zadeklarowany w niewłaściwej wysokości, o tyle w przypadku korekty wynikającej z udzielenia rabatu po transakcji – jak w omawianym wyroku – konieczność wstecznej korekty bez uzasadnienia stawiała podatnika w niekorzystnej sytuacji. Takie podejście władz skarbowych i sądów administracyjnych od dawna było bolączką podatników i prawdopodobnie z tego względu ustawodawca postanowił uregulować sporną kwestię poprzez wprowadzenie do ustawy o CIT przepisów wprost określających moment ujęcia korekty przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., jeśli korekta nie wynika z błędu lub innej oczywistej omyłki podatnika, to wykazuje się ją w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca (lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty). Wyjątkiem jest sytuacja, gdy pierwotne zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu.

W przypadku braku wystarczających przychodów w okresie, w którym wykazywana jest zmniejszająca je korekta, podatnik może odpowiednio powiększyć koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z przepisem przejściowym nowe regulacje mają zastosowanie do korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed 1 stycznia 2016 r.

Spółka zajmuje się produkcją i dystrybucją artykułów chemicznych. Udziela swoim kontrahentom rabatów (upustów potransakcyjnych). Są one udzielane kontrahentom jako rabat uzależniony od odebrania w określonym czasie (okresie rozliczeniowym) określonych ilości towarów, a także po spełnieniu określonych, dodatkowych warunków, np. zapłaty za ostatnią fakturę pochodzącą z przyjętego okresu rozliczeniowego lub zrealizowania płatności we wskazanym krótszym terminie (skonto). Warunki rabatowe określane są w zawieranych z kontrahentami umowach handlowych na dostawę towarów. Podatniczka podkreśliła, że rabaty dokumentowane są fakturami korygującymi do faktur opisującymi dostawy, których dotyczy rabat. Korekty wystawiane są z chwilą spełnienia warunków rabatowych, to znaczy w terminach uznania przez spółkę rabatu za należny (przyznania rabatu).

Pozostało 85% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów