Skarbówka wyjaśniła w interpretacji, w jaki sposób firma wynajmująca mieszkanie dla pracownika rozlicza jego przychód. Nie może to być wartość netto z opłaconej przez nią faktury.
Sprawa dotyczyła spółki, która wynajmuje mieszkanie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, by udostępniać je swojemu pracownikowi do używania w ramach umowy o pracę. Spółka co miesiąc płaci właścicielowi określoną kwotę netto plus VAT. Wynajmujący obciąża też wnioskodawcę za zużycie mediów (energii elektrycznej, gazu, wody, ścieków) na podstawie wskazań liczników. Spółka co miesiąc otrzymuje od niego fakturę zawierającą dwie pozycje: opłata za najem plus 23 proc. VAT i opłaty eksploatacyjne plus 23 proc. VAT.
Spółka zawarła z pracownikiem umowę użyczenia, zgodnie z którą udostępnienie lokalu jest dodatkową częścią jego wynagrodzenia. Pracodawca pokrywa czynsz i opłaty stałe, m.in. fundusz remontowy, ubezpieczenie, podatek od nieruchomości, koszty ochrony i wywóz nieczystości. Z kolei pracownik reguluje opłaty zmienne za zużycie: wody, energii elektrycznej, gazu oraz koszty internetu i telefonu stacjonarnego ponad abonament.
Spółka zapytała, jak w tej sytuacji powinna rozliczyć pracownika. Jej zdaniem uzyskuje on przychód z tytułu umowy użyczenia, a ona jako płatnik będzie zobowiązana pobrać zaliczki na PIT. Jako wartość tego przychodu powinna zaś przyjąć kwotę netto z faktury wystawianej przez wynajmującego.
Dyrektor KIS tylko częściowo zgodził się z jej stanowiskiem. Przypomniał, że do uznania świadczenia za przychód w rozumieniu ustawy o PIT muszą być spełnione warunki określone w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (K 7/13). Zgodnie z nim podatnik musi świadczenie otrzymać, musi ono być spełnione w jego interesie i za jego zgodą, ponadto ma być dla niego korzystne, a uzyskana korzyść musi być wymierna i przypisana indywidualnej osobie. Dyrektor KIS uznał, że w opisanej sytuacji warunki określone przez Trybunał zostały spełnione. Po stronie pracownika powstaje więc przychód z nieodpłatnych świadczeń. Należy go zakwalifikować do stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.
