Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
I tak, według art. 15 ust. 6 ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 tej ustawy.
Stosownie do art. 16a ustawy o CIT, amortyzacji podlegają stanowiące własność (lub współwłasność) podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Niedopatrzenie nie jest usprawiedliwieniem
Warunkiem zaliczenia odpisu amortyzacyjnego do kosztów uzyskania przychodu (koszt amortyzacji) jest prowadzenie odpowiedniej ewidencji, a więc konieczne jest wpisanie składnika majątku do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (wyrok NSA z 27 stycznia 2012 r., II FSK 1448/10).
Jeśli kupione przez spółkę urządzenie spełnia kryteria ustawowe uznania go za środek trwały podlegający amortyzacji, a podatnik nie dopełnił obowiązku ujęcia tego urządzenia w ewidencji środków trwałych, to nie można uznać wydatku poniesionego na zakup urządzenia za koszt uzyskania przychodów (wyrok WSA w Gdańsku z 3 października 2012 r., I SA/Gd 553/12). Niedopatrzenie nie zwalnia podatnika z nałożonych przez przepisy podatkowe obowiązków, do których należy m.in. prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
