Po sporach dotyczących należytej staranności w VAT teraz szykuje się lawina sporów w CIT. Przepisy wymagają od przedsiębiorców dochowania należytej staranności przy wypłatach i pobieraniu podatków od zagranicznych kontrahentów. Nie definiują jednak, jak należy to zrobić. Również administracja skarbowa unika jednoznacznych wypowiedzi w interpretacjach.
Brak definicji, brak pewności
Przekonała się o tym spółka, która nabywa usługi reklamowe od firm z Irlandii, Węgier, Cypru, Malty i Słowacji, podmiotów niepowiązanych, niemających na terytorium RP siedziby ani zarządu. Są to usługi o charakterze niematerialnym, wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 2a o CIT. To oznacza, że wypłacone przez nią wynagrodzenie podlega opodatkowaniu u źródła w Polsce, a ona pełni funkcję płatnika.
Czytaj także: CIT - podatek u źródła: jak dochować należytej staranności
Spółka wskazała, że w momencie wypłaty będzie posiadać certyfikaty rezydencji, wydane przez władze podatkowe państwa siedziby kontrahentów. I oświadczenie nierezydenta o spełnieniu warunków uprawniających spółkę do niepobrania zryczałtowanego CIT (podatku u źródła). Poza tym spółka zakłada, że dokonywane przez nią wypłaty nie przekroczą w ciągu roku limitu 2 mln zł na rzecz jednego podmiotu.
Chciała uzyskać potwierdzenie, że wynagrodzenie kontrahentów będzie opodatkowane wyłącznie za granicą, w państwach ich siedziby. Ona sama nie zostanie zaś zobowiązana do pobrania podatku u źródła. Zapytała, czy podjęte przez nią działania będą wystarczające dla dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT.