Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 29 grudnia 2016 r. (III SA/Wa 2624/15).
Spółka zajmuje się wydobywaniem gazu ziemnego i ropy naftowej. W tym celu tworzy oddziały lub powołuje spółki zależne, dla których otwiera rachunek bankowy, na którym przechowywane są środki potrzebne do prowadzenia działalności. Gdy rachunek jest oprocentowany, jednostki uzyskują odsetki od środków znajdujących się na bieżącym rachunku.
Spółka zapytała organ podatkowy czy odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach jednostek, które to rachunki są utrzymywane w celu prowadzenia przez nie rzeczywistej działalności, powinny być kwalifikowane jako przychody, o których mowa w art. 24a ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy o CIT. Spółka podniosła, że odsetki nie są przychodami w rozumieniu ww. przepisu, ponieważ jej jednostki organizacyjne nie prowadzą działalności polegającej na udzielaniu pożyczek, a rachunek bankowy utrzymują w związku z prowadzoną, rzeczywistą działalnością gospodarczą.
Organ podatkowy w interpretacji IPPB5/4510-335/15-2/AM nie podzielił stanowiska spółki. Jego zdaniem, użyte w art. 24a ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy o CIT wyrażenie „pożyczki wszelkiego rodzaju" wyznacza konieczność jego szerokiego rozumienia. Termin „pożyczka" odnosi się więc nie tylko do umów pożyczki sensu stricto, lecz obejmuje również wszelkiego rodzaju transakcje, które w swej istocie zbliżone są do instytucji pożyczki.
Rozpatrując skargę spółki na ww. interpretację, WSA podzielił stanowisko organu. W uzasadnieniu sąd wskazał, że zawarte w art. 24a ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy o CIT sformułowanie „pożyczki wszelkiego rodzaju" wyznacza konieczność szerokiego rozumienia pojęcia „pożyczka", odwołującego się do każdego stosunku prawnego, polegającego na przekazaniu kapitału z obowiązkiem jego zwrotu wraz z odsetkami, stanowiącymi zysk pożyczkodawcy.