Zawierając umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Zawierając umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz, który może być płacony w pieniądzu lub świadczeniach innego rodzaju.
W związku z tym, przychodem zarówno przy najmie, jak i przy dzierżawie jest co do zasady umówiony czynsz płacony przez najemcę (dzierżawcę) z tytułu najmu (dzierżawy). Najczęściej są to pieniądze, ale zapłata może nastąpić również w naturze. Należy jednak podkreślić, że do przychodu nie zalicza się ponoszonych przez najemcę wydatków (opłat) związanych z przedmiotem najmu, np. czynsz uiszczany w spółdzielni lub wspólnocie mieszkaniowej czy abonament za istniejące w tym lokalu media.
Decyduje moment otrzymania czynszu
Przychód z tytułu najmu czy dzierżawy powstaje w chwili, gdy wynajmujący faktycznie otrzyma pieniądze/wartości pieniężne albo wartość świadczeń otrzymanych w naturze.
Przykład