Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 12 grudnia 2017 r. (I SA/Rz 702/17).
Wnioskodawca jest akcjonariuszem hiszpańskiej spółki akcyjnej z siedzibą na terytorium Hiszpanii. Spółka hiszpańska zamierza wypłacić wnioskodawcy dywidendę sfinansowaną ze środków zgromadzonych na kapitale zapasowym spółki utworzonym z nadwyżki wartości wkładów wniesionych do spółki nad wartością nominalną wyemitowanych przez nią akcji. Wnioskodawca nieprzerwanie przez okres ponad dwóch lat posiada w kapitale spółki bezpośrednio więcej niż 10 proc. akcji. Uzyskanie dywidendy nie nastąpi w związku z zawarciem umowy, wykonaniem czynności prawnych, których celem jest uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 20 ust. 3 lub art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, a uzyskanie zwolnienia nie będzie skutkować wyeliminowaniem podwójnego opodatkowania tych dochodów. Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego wnioskodawca zwrócił się do organu z pytaniem, czy wypłata dywidendy ze spółki finansowana w całości albo w części ze środków pochodzących z kapitału zapasowego spółki, będzie dla wnioskodawcy dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o CIT (obowiązującego do 31 grudnia 2017 r.). W ocenie wnioskodawcy wypłata dywidendy będzie dla niego dochodem (przychodem) podlegającym zwolnieniu.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji 0111-KDIB1-2.4010.169.2017.1.KP uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Przyjął, że opisana wypłata środków z kapitału zapasowego spółki nie może być uznana za przychód z udziału w zyskach osób prawnych, ponieważ wypłacane kwoty nie stanowią zysków spółki. Zdaniem organu, takim dochodem (przychodem) są te dochody, których podstawę stanowi tytuł prawny w postaci udziałów/akcji oraz źródłem finansowania jest bezpośrednio lub pośrednio zysk netto osób prawnych.
Spółka wniosła na tę interpretację skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.
WSA nie podzielił stanowiska organu i uchylił zaskarżoną interpretację. Zdaniem sądu, punktem wyjścia jest określenie charakteru katalogu przychodów z udziału w zyskach osoby prawnej, natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o CIT wskazywał przypadki, w których charakter i rodzaj przychodów nie muszą być przysporzeniem finansowanym bezpośrednio z czystego zysku. W opinii sądu, możliwe są też inne dochody (przychody), które należy kodyfikować jako przychód z udziału w zysku osób prawnych, a przesłanką jest właśnie tytuł prawny w postaci udziałów wniesionych do kapitału osoby prawnej.
